"Söylesene doktor"
"kısa hafıza kaybı var"
"Ne"
"Ömer ama uyanık kısa bir hafıza kaybıymış"
"Uyanık mı"
"Evet ama bir kişi girebilir şuan hastayı rahatsız etmeyin"
"Ömer sen giriyorsun"
İçeride
"Ecem"
Yatakta uyuyor ve ses vermiyordu.
Onu böyle görmeyi hiç istemezdim.
Ellerini okşuyor ona bakıyordum.
"Neoluyor"
"birşey yok otur"
"Ömer neden buradasın"
"Hafıza kaybı"
"ben herşeyi biliyorum neden buradasın"
"Çünkü seni merak ettim"
"Hem aldatıp hemde merak ediyorsun"
"Burda tekiz artık beni dinleyebilir"
"Ben herşeyi kendi gözümle gördüm neyin kafası"
"Sus ve dinle"
Ecenin anlatımı
Ona bakıyordum çaresiz duruyordu.
"O gün sen gelmeden hemen önce kuzenimin doğum günüydü."
"NEEE Kuzenin miydi"
"Evet ona sarıldım çünkü doğum gününde abisi sarılmasaymiydi."
Gözlerim doldu ağlamaya başladım
"Ya hepsi benim suçumdu ben eyer seni dinleseydim bu 1 yıldir senle çıkıyor olucaktım."
Dizlerimi kendime çekip ağlamaya başladı
"Ece ağlama ben seni hala seviyorum"
Ona baktım
"Herşeye rağmen beni nasıl sevebiliyorsun"
"Seviyorum işte kızım sana mı sorucam aa kes bide ağlamayı"
Diyip bana sarıldı
"Seni seviyorum"
Dedi bende ona sarıldım koltuğa yattı elimi tuttu.
Dışarıda
"Ya ben duramicam gircem içeri"
"sıla rahat dur artık"
"Durmuyorum hadi bakim hadi"
"Kaşınma"
"Aaa gidin aşkınızı başka bir yerde yaşiyin "
"Tamam tamam giriyorum"
Kapıyı açtım
"Hasss siktir"
"Noluyo"
"Arkadaşlar hemen bakin ve telefonlarınızı hazırlayın"
"YA ÇOK TATLI"
"Çektim gitti"
___________________
Bölüm sonu
Artık bilinmeyen için şüpheli bulmanız gerek
