.....
Arda koşar adımlarla hastaneye girdi.Kafasında çok şey vardı,üzerinde ise ferdinin hırkası.
Kerem kapının önünde zaten ardayı bekliyordu,görür görmez hızla yanına gitti.
"Sana noldu?"dedi yüzüne bakıp.
Arda dudaklarını birbirine bastırdı.
"Babam"dedi sessizce.
Kerem kafa salladı ve ardayı kolundan tutup sürüklemeye başladı.
Gözlem odasının önüne geldiler.Kerem derin bir nefes alıp açtı kapıyı.
Kerem içeri girince arda da arkasından girdi.
Ferdi ile göz göze geldiler.Arda süzdü ferdiyi,kötü görünüyordu.
Eli ile karnını tutuyordu sürekli,yüzü daha beter hale gelmişti.
"Keşke karışmasaydın"dedi arda.
Ferdi dolu gözlerle bakıyordu ardaya,ağlamak istemiyordu.
"Abi bizi biraz yanlız bırakır mısınız?"dedi ferdi altaya bakarak.
Altay kafa salladı ve diğerlerini de alıp odadan çıktı.
Arda hala kapının önünde duruyordu.
Ferdi yattığı yerden doğruldu.
"Gelsene yanıma,yemem seni"dedi.
Arda ferdinin yanına yaklaştı.Göz gezdirdi tekrardan.
"Kötü görünüyorsun"dedi mırıldanarak.
Ferdi dudaklarını birbirine bastırıp kafa salladı.
"Şey,özür dilerim"dedi ferdi.
Arda sorgularcasına baktı ferdiye.
"Yani babamla aramızdaki sorunları,sen söylememişsin, kadir söylemiş"
Son cümleyi söylemekte zorluk çekmişti ferdi,sesi titremişti.
Ferdinin gözlerinden damlalar akmaya başladı,sahi ferdi en son ne zaman ağlamıştı?.
"Canını çok yaktım,beni affet demeyeceğim çünkü affetmeyeceğini biliyorum ama hakkını helal et"dedi tek nefeste.
Ferdinin ağzından küçük hıçkırıklar çıkmaya başladığında arda garipsedi durumu.Çünkü Ferdi ardanın gözünde asla ağlamaz, yenilmez biriydi.
Arda elini yavaşça ferdinin saçlarına götürdü,bukleleri ile oynamaya başladı.
Ferdi kafasını hiç kaldırmadan derin derin ağlıyordu.Göz yaşları üzerindeki örtüyü ıslatıyordu.
"Yapmamalıydım,sana zarar vermemeliydim"dedi ferdi.
Ardanın gözleri doldu,ferdinin çenesini tutup yüzüne bakmasını sağladı.
Arda çözmeye çalışıyordu, gerçekten pişman olup olmadığını çözmeye çalışıyordu.
"Seni affedemiyorum,ama affetmek ist-"
Arda sözünü bitiremeden ferdi onu kucağına çekip sarılmıştı.
Ferdi deli gibi ağlıyordu,arda ferdinin göz yaşlarını boynunda hissediyordu.
Arda ferdiyi bir çocuk gibi sakinleştirmeye çalışıyordu.
"Sakin ol ferdi,lütfen sakin ol"
Arda ağlamamaya çalışıyordu,yenik düşmekten korkuyordu.
Ferdi derin nefesler alıp elini ardanın beline sardı.Arda ferdinin saçlarını okşadı.
Ferdi kafasını kaldırdı ve ardanın yüzüne baktı.Arda yüzündeki ifadeyi hemen değiştirdi,kaşlarını çattı.
"Özür dilerim"
"Hangisi için?"dedi arda,sesi sinirli çıktı.
"Hepsi için"
......
Bu ikisine mafya konulu bir fic yazmaya karar verdim suan
