"Daar heb je Mats weer."
Ik begin meteen te blozen als Lola de jongen opmerkt. Hij is zo'n beetje de beste jongen van de wereld. Hij zit 2 jaar hoger dan mij en is lang en knap en lief en mooi en... zei ik al knap? Je kan er zo'n beetje de jongere broer van Channing Tatum in hem zien. Ogen om in te verdrinken, dat perfecte gezicht met een schattige glimlach en ik heb zijn bovenlichaam nog niet gezien, maar ik ben zeker dat er zich een sixpack onder die t-shirt verstopt. Ik bedoel, zijn armen zijn vast en zeker Channing Tatum- armen. Ooit tijdens een proefwerk zat ik naast hem, we mochten toen geen woord tegen elkaar zeggen, maar toch had ik maar 25%. Ik had zijn stem niet een keer gehoord.
Hij keek naar me, recht in mijn ogen! Ik voel mijn hoofd rood worden en probeer een normaal schattig lachje te tonen. Hij glimlacht terug en loopt weer door. Ik weet bijna zeker dat die lach er zo debiel had uitgezien en dat hij daarom had gelachen, maar dat maakt niets uit. Hij had mij gezien! Yesyesyesyesyes!
"Euhm, Laura? Hij is al lang niet meer te zien."
Als ik doorheb dat ik gewoon naar de lucht zit te staren, bedenk ik me opeens iets. Is het eigenlijk wel gezond om zo geobsedeerd te zijn door hem? Ik bedoel, met mijn 15 jaar op de teller ben ik nog veel te jong voor iemand van 17, toch?
"Eh, wat? Sorry ik was aan het... euhm"
"Staren naar Mats?" Maakt Lola mijn zin af.
"Ow ja, euhm, dat ja."
"Wauw, meid je hebt het echt wel goed te pakken hé? Je zou hem eens moeten vragen naar het bal morgenavond. Ik bedoel; hij heeft nog altijd geen date."
"So?!" Roep ik uit, ze was echt gek geworden als ze dacht dat ik hem ging mee uitvragen.
"Ik zeg het maar."
Ik kijk mijn vriendin nietbegrijpend aan terwijl we naar dat fietsenstalling lopen. Hoe kan ze denken dat hij ooit ja zou zeggen? En ik heb al besloten om niet te gaan, ik heb zelfs geen jurk gekocht.
Samen met Lauren en Lare is Lola mijn beste vriendin. Al van de eerste dag hadden we een klik en onze namen begonnen allemaal met een L, wat het nog veel leuker maakt! Lola was een klein meisje met browniebruine ogen en hetzelfde kleur haar, terwijl Lare diep rost haar heeft tot op haar schouders viel met groene ogen en dan was Lauren het meisje met lang blond haar en mijn lengte, gemiddeld dus. We waren allemaal altijd zo opgewekt als we samen waren, maar Lauren en Lare moeten met de bus en Lola en ik met de fiets dus nu zijn het alleen zij en ik.
"Oh my god, zie die slet daar, haar nagels aan het lakken om naar huis te gaan, ze gaat vast weer naar haar zoveelste lief!" Merkte Lola op.
Nog geen tien meter van ons staat Annelie, de grootste trut op aarde. Zij is dat soort meisje dat je lief zou stelen en er in je gezicht om zou lachen, maar de volgende dag weer een nieuw zou hebben. Haar hobby's zijn: mensen treiteren, er sletterig uitzien en achter jongens aan lopen. Ze haat ons en je kan er bijna niet voorbij lopen zonder een opmerking te krijgen. Toch lopen we haar gewoon voorbij zonder dat ze ons ziet, ze is zo druk bezig met haar felroze nagels en het roden van haar lippen dat ze niet door haar veel te lange blonde haren kan kijken.
Ik kijk op mijn horloge en zie dat ik nog maar 5 minuten heb tegen dat ik thuis moest zijn. Terwijl het 10 minuten is met de fiets! Terwijl we sneller beginnen te lopen bedenk ik me opeens dat ik nog achter een kladblok moet in de supermarkt! Mijn moeder word razend! Ik zet nog een snellere pas in en we kwamen aan bij de fietsenstalling, maar mijn fiets staat niet meer op dezelfde plaats. Als ik mijn slot op de grond zie liggen, had ik het door. Mijn net nieuwe fiets was gestolen!
By the way: de cast staat in de bijlage
JE LEEST
In your World
Mystery / ThrillerLaura is doodgelukkig, ze mag naar het bal met de jongen waar ze al jaren van droomt! Maar is hij wel wie hij zegt dat hij is? Als ze plots flauw valt komt ze ergens helemaal anders wakker en er gebeuren dingen die ze niet zomaar kan verklaren...