I love you Jeon Jungkook

O

Jungkook yatakta ne kadar öğle uzadığını unutmuştu bile, kendini sorguluyordu, Jimine karşı birşeyler hiss edip etmediğini çözmeliydi artık, bu gel gitler, aklındaki düşünceler onu deli ediyordu yoksa. Jungkook hayatında istediği her şeye sahipti,  bu zamana kadar istediği herşeye sahip olmuştu, Jimine karşı olan bu hisselerini sıkıcı geçmeye başlayan hayatına renk katan birşey olduğunu düşünmüştü.

Jungkook kendi kendine ~ Evet aynen öyle,  başka şeylere odaklanmak lazım....
Ellerini yüzüne vurarak yataktan kalkıp lavaboya girdi .
~
Jimin odasına girer girmez ilk önce üzerindeki eşyalardan kurtulup kendini banyoya atdı sıcak su şimdi ona çok iyi gelecekti... Başından aşağı su akarken gözlerini yumdu, unutamıyordu ilk Öpücüğünü unutmak imkansızdı hele ki bu Öpücüğün sahibi Jungkooksa ..Jimin ellerini dudaklarına dokundurup kendi kendine deli gibi gülmeye başladı.. Mutluydu delice birşey yapmış olsada mutluydu ... Banyodan çıkıp günlüğüne bu günü mutlaka yazmalı olduğunu düşündü, daha sonra üzerinin değiştirip okula gitmek için hazırlandı..

Jungkook sesizce evin kapısını açıp içeri geçmek isterken , annesi tarafından çoktan yakalanmıştı bile ..

Sana ~ Dur bakalım küçük tavşan nerden böyle??!!

Jungkook yutkunarak ~ Ahh anne sen uyanmışmıydın ? Bende tam okula gitmek için çıkıyordum

Sana ~ Ah demek öyle amma çıkışa ters yönde gidiyorsun yalancı tavşan..Dün gece babanın sana hediye aldığı evde kalmışsın? Hemde yanında bir çocukla....

Jungkook gözlerini devirerek ~ Nasıl?! Sen beni mi takip ettiriyorsun? Senden korkmaya başlıyorum Annee

Sana Jungkookun omzuna vurarak ~ Evet ne sandın? Senin gibi bir oğlum olduğu için tüm önlemleri almak zorundayım.kim o çocuk??!

Jungkook ~ Helal sana anne tam bir Jeon olmaya layıksın. Okuldan bir arkadaş gece fazla kaçırdık eve öğle gelmezdim , onuda misafir etmek zorunda kaldım...

Sana ~ Hmm. Sadece arkadaş öylemi?? Peki yakında önemli maçı olan biri için fazla rahatsın....

Jungkook annesinin alnına öpücük kondurarak ~ Benim üzerimi değiştirip çıkmam lazım,  hem ben her zaman olduğu gibi yine kazanırım merak etme ..
Diyerek koşarak merdivenlerden yukarı çıktı
Sana bağırarak  ~ Bu konuşma daha bitmedi küçük Jeon !!

Jimin okul kapısına gelince gördüğü yüzle hiç mutlu olmamıştı,  sabah sabah hiç çekilmezdi bile ... Minho arkadaşı Jeksonla  girişe yaslanmış eliyle Jimine yanına gelmesini işaret etdi . Jimin ağır adımlarla Minhoya doğru yürüdü..

Minho ~ Jimina uzun zaman oldu beni özlemedin mi??

Jimin gözlerini devirerek ~ Hayır aksine seni görmediğim her gün çok mutluydum ..

Minho sinirle kaşlarını çatarak ~ Ah.. demek öyle o zaman yarından itibaren mutsuz hayatın olacak bebeğim.. Sınıf işini halletdin mi ?

Jimin o olayı tamamen unutmuştu ~ Hayır henüz halletmedim..

Minho Jeksona dönerek ~ Sen o işi bugün hallet..

Jekson~ Tamam patron o iş bende 

Jimin gözlerini devirerek ~ Seni anlamıyorum... benim sınıf değiştirmem senin ne işine yarayacak ne istiyorsun benden?!!!

Minho gülerek ~ Gerçekten  Bunu anlamayacak kadar safmısın Jimin ?

Jimin elini Minhonun yüzüne yaklaştırarak ~ Senin yaptığın, yapacağın hiç birşeyi anlamak bilmek istemiyorum senden nefret ediyorum.