I love you Jeon Jungkook

I am missing

~ Seni çok özledim sevgilim ne zaman uyanmayı düşünüyorsun? Bak Sana ne aldım belki hoşuna gider, aslında renk konusunda pek emin değilim amma bence sarı sana çok yakışıyor. Sarı bereyi solgun sarı saçlara giydirdi uzun olan , ince dudaklarıyla öpücük kondurdu sevdiği sarılara..

~ Saçlarının da rengi baya solmuş,  yeniden boyamaya ne dersin belki başka renk olur ha ?

+ Bay Jeon ziyaret süreniz doldu ... Lütfen sizi dışarı alalım..

Jungkook küçük elleri avcunun içine alarak öptü..

~ Yarın yine geleceğim güzelim tamma mı.. Sen güzelce dinlen ..

+ Bay Jeon ...

Jungkook başını olumlu anlamda sallayarak oturduğu sandalyeden kalktı.. Hemşireye bakarak

~ Lütfen bir gelişme olursa mutlaka haber verin , akşam yine uğrarım nasıl olsa ..

+ Efendim merak etmeyin 3  haftadır yanından neredeyse hiç ayrılmadiniz , biraz dinlenin , bir gelişme olursa ben size haber veririm ..

Jungkook kafasını önüne eğerek soğuk yatakta uyuyan küçük sevgilisine bakarak ..

~ 3 hafta ... derinden iç çekerek.. odadan çıktı uzun olan .

Taehyung uzun olan bedene yaklaşarak elini omzuna koydu ..

~ Nasıl?

~ Aynı işte bildiğin gibi,  hala uyuyor ..

~ Üzülme bu kadar ..

~ Elimde değil Tae boğuluyorum sanki , onu orda yalnız bırakıp gittiğim her gün ölüyorum....

Taehyung uzun bedene sarılarak saçlarını okşadı..

~ Hadi gidelim Yora sana birşey verecekmiş..

Jungkook kaşlarını kaldırarak

~ Ne verecekmiş?

~ Bilmiyorum bana da söylemedi,  önemli dedi sadece ..

~ Tamam

Jimin ameliyyat okunduktan kısa süre sonra komaya girmişti,  ağır geçen ameliyyata küçük vücudu direnmeye çalışıyordu,  doktorlar elinden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorlardı amma bu saatten sonra hepsi Jimine kalmıştı,  artık o savasmali ve uyanmaliydi .. İlk günlerde Jungkook deliler gibi isyan etmiş ,hatta kendine zarar vermeyi bile düşünmüştü küçüğü olmadan ona dokunmadan nasıl yaşanırdı ki ? Bu olanlar uzun olan için kabus gibiydi .. Geçmiyordu bitmiyordu geceler gündüzler bir birini izlerken 3 hafta olmuştu.. Kocaman 3 hafta , Jimin için değişen hiç birsey yoktu o hala bilinci kapalı uyuyordu , doktorlar bunun 3 -5 hatta 6 yıl bile böyle devam ede bilecegini söylemişlerdi,  ve seçim yapmakta özgür olduklarını belirtmiştiler. Bunu ilk ağızdan hepsi reddetmişti,  Jungkook resmen ateş topu gibi annesinin üstüne yürütmüştü bile , ilk isyanını o gün etmişti uzun olan , umudunu bitmesinden tukenmesinden çok korkuyordu ... Amma direniyordu çünkü söz vermişti küçüğüne hep onun yanında olacaktı " Jimin yoksa Jungkook da yoktu "

~ Merhaba Jungkook oğlum geç otur ..

Jungkook başını sallayarak koltuğa oturdu .. Kendi evine gelmek bile zor geliyordu ona , Jiminin yokluğundan beri hiç eve uğramamıştı , sadece ara sıra eşyalarını almak için gelmiş, o zaman da küçüğünü her yere sinen kokusunu gülüşünü , hiss edip daha fazla delirmemek için evi terk etmişti...

~ Beni çağırmışsınız , bir şey mi oldu ?

Yora olumsuz anlamda başını sallayarak yanına oturdu uzun olanın,