I love you Jeon Jungkook

I found you

~ Anne neden bağırıyorsun duyuyorum seni , daha ölmedim.
Yora hızla oğluna yaklaşarak sıkıca sarıldı,

Yora ~ Sen öyle ses vermeyince ben sandım ki ...
Jimin annesine sarılarak alaycı ses tonuyla  ~ Korkma anne öyle şıp diye ölünmüyor biliyorsun ..
Yora Jiminin omzuna vurarak ~ Dalga geçme benimle , Jimin ben çok düşündüm..

Jimin kaşlarını çatarak ~ Ne düşündün?

Yora elleriyle oğlunun yüzünü avuçlarının arasına alarak ~ Itiraz kabul etmiyorum amma ... Bugün benimle doktora gitmeni istiyorum belki ...

Jimin annesinin sözünü keserek ~ Anne ... Bunu konuşmuştuk..

Yora ~ Amma oğlum...

Jimin gözleri dolarak ~ Anne ,, ben son günlerimi hastane köşelerinde geçirmek istemiyorum , seninle güzel anılar biriktirmek istiyorum , lütfen... artık gücüm kalmadı Anne anla beni lütfen,  zaten Jungkook... onun yokluğuyla sınanmak ölümden beter benim için....

Yora gözlerinden yaşlar süzülerek eliyle yüzünü silip ~ Tamam şimdilik  kapatalım bu konuyu bugün ne yapmak istersin bakalım?

Jimin hafif yağmaya başlayan  yağmur bakarak ~ Galiba bugün pek birşey yapamayacağız yağmur başladı baksana ..

Yora dudaklarını büzerek ~ Tamam o zaman bizde evde yapacak birşeyler düşünürüz..

Jimin başını olumlu anlamda salladı ~ Olur .
Elini yağan yağmura uzatarak yine anılara dalmıştı,  ilk öpüşünü yağmurlu günde almıştı sevdiğinden,  onu deliler gibi özlüyordu ... derinden iç çekerken ..

Yora oğluna dönerek ~ Bir şey mi oldu ?

Jimin ~ Yok .. Çok acıktım

Yora yanaklarını sıkarak ' Hadi sen masayı kur o zaman , ben bir koşu hemen ekmek alıp gelirim .

Jimin annesini durdurarak ~ Ben gitsem ? Hem hava almış olurum ..

Yora ~ Dışarıda yağmur yağıyor Jimin hastalanmanı istemiyorum ..

Jimin gülümseyerek ~ Anne bu yaz yağmuru birşey olmaz hemen gelirim .

Jimin odasını girip üzerini değiştirip bol tişörtünü giymiş odadan çıkıp kapıya doğru gelmiş ~ Anne ben çıkıyorum.

Yora oğluna seslenerek ' Dikkat et yanına şemsiye almayı unutma ..

Jimin sinsi bakışlarla gülerek şemsiyeyi almadan hızla evden çıktı..

Yora camdan seslenerek ~ Jimin ıslanırsın amma, Jimin
....

Jimin elini sallayarak gülümseyip arkasını dönerek yürümeye başladı..

Yora uzaklaşan bedeni izlerken dizleri üzerine yere çökerek ağlamaya başladı ~ Neden ? NEDEN BENIM OGLUM ? neden ben değil de o ? ....

Jimin yüzüne vuran hafif yağmur damlalarıyla yürüyordu market 2 sokak ötedeydi amma Jimin yolunu bilerek uzatıyordu,  biliyordu evden çıkarken  arkasında bıraktığı bedenin şu an nasıl bir durumda olduğunu gayet iyi hissediyordu çünkü kendisi ondan farksız değildi... Gözlerinden yaşlar süzülerek gülümseyip eliyle yaşlarını sildi ~ Ağlamak yok Jimin artık ağlamak yok !! ..
Marketten  ekmek alıp eve doğru yürüyordu .. Parka varınca salıncağa binip sallanmaya başladı,  ayaklarıyla yerde birşeyler çizmeye devam ediyordu ~ Jungkook Orda da yağmur yağıyor mu acaba ? Saatine bakarak ~   saat 12 kesin uyuyordur kesin  ..

~ Sayende uyku falan kalmadı küçük bey ...

Jimin şok olmuş bakışlarla arkasına döndü gördüğü bedenle hızla yerinden kalkarak ~ Jungkook ....