I love you Jeon Jungkook

J

Jungkook küçük bedenin dudaklarına öpücük kondurarak çekilmişti..Jungkookun içindeki yeni duyguları onu deli ediyordu .. Sürekli Jimini görmek,  ona dokunmak  isterken şimdi de dudaklarının tadını almışken ondan uzak durmak istemiyordu ..Amma duygularına bir isim vermek için cesareti yoktu .. Jungkook Jiminin arkasına uzanarak belini sıkıca kavrayıp uyuya kalmıştı. 

~
Odanın içerisine yansıyan Güneşin ışıklarıyla Jimin yerinden huzursuzca kıpırdanmaya  başlamıştı,  haraket etmek isterken belinin kaslı iki kolun sardığını fark etti..Jimin bu kokuyu tüm kokulardan iyi biliyordu , yanında yatanın Jungkook olduğunu anlaması zor değildi,  Jimin bu anı hiç bozmak istemeyerek gözlerini yeniden kapattı..Sonsuza kadar burda Jungkookla uyuya bilirdi .. Jimin içinden düşünerek ~ keşke en son anımda böyle yanımda olup bana sarılsan Jungkooka inan öldüğüm için asla pişman olmam . Jimin gözleri dolarak yaşlar yastığa akmaya başlamıştı bile, onun burda olması,  Jungkooka yakın olması bile o kadar yalnış geliyordu ki ona , tek tesellisi Jungkookun onun sevmemesiydi .. Jimini düşüncelerinden çalan telefonun sesi aldı. Telefonun çalmasıyla Jungkook yerinden kıpırdanmaya başlamış amma uyanmamıştı .Yerinden daha doğru dürüst duramıyordu, amma Jungkooku uyandırmamak için  hızlıca   yataktan kalkarak çantasının ön cebinden telefonunu aldı, ekranda yazan isimle derince nefes aldı açması gerekiyordu .... Jimin telefonu açarak kısık sesle konuşmaya başladı.

Jeon  Sana ~  Merhaba Jimin nasılsın bugün?

Jimin eliyle ağzını tutarak kısık sesle ~ Iyiyim efendim 

Jeon Sana ~ Galiba uyuyordun rahatsız etmedim umarım,  bugün hastanede olman gerek hatırlatmak istedim..

Jimin yine kısık sesle ~ Hayır rahatsız etmediniz..Tabii geleceğim

Jeon Sana ~ Tamam seni bekliyor olacağım kendine dikkat et görüşürüz..

Jungkook gözlerini yavaş yavaş açarak yerde oturup kısık sesle birisiyle konuşan Jimine doğru yaklaşarak arkadan  kulağına eğildi ~ Şt! Kimle konuşuyorsun?

Jimin yerinden zıplayarak elinden telefon düştü ~ Sen! ? Ödüm koptu Jungkook böyle yapılır mı???!!

Jungkook kafasını yastığa gömerek sesli gülmeye başladı ~ Ahhh gerçekten çok korkaksın.. Sabah sabah kimle konuşuyorsun

Jimin gözlerini kaçırarak,  yalan söylemekten nefret ediyordu ~ Ben şey annem aradı da ..

Jungkook gözlerini Jimine dikerek , onu artık iyi tanıyordu ve yalan söylediği gözlerinden belli oluyordu ~ Hmm annen demek ,öyle olsun ... diyerek yerinden kalkıp banyoya doğru yürüdü..

Jimin arkasından bakarak ~ Beni odaya taşımışsın teşekkür ederim ..

Jungkook yerinde durarak arkasını dönmeden ~ Ya .. Kollarım koptu resmen ..

Jimin sinirle Jungkookun yanına gelerek ~ Bana kilolu mu demeye çalışıyorsun?!!

Jungkook arkasını dönerek dibine kadar gelmiş Jimine iyice yaklaşarak ellerini beline doladı,  Jimin olayın şokundan ağzı açık Jungkookun hareketlerini takip etmeye başlamıştı

Jungkook sinsice gülerek  ~ Ağzını kapa Jimin .. eliyle alnına vurarak içeri banyoya geçti.. Jimin kalbi kulaklarında gözlerinde çarpıyordu sanki , derin nefesler alıp vermeye başladı,  Jungkook biraz daha böyle devam ederse kesin düşüp bayıla bilirdi. Hızla eşyalarını toplayıp aşağıya inmişti.. Mutfağa geçip buz dolabında kendi ve Jungkook için birşeyler alıp hazırlamaya başlamıştı,  Jungkookun sağlıklı beslendiği belliydi , Amma jiminin yemek konusunda yapa bilecekleri sınırlıydı,  o yüzden ikisine de tost yapıb masaya koydu , iki bardak kahve de alıp yanına koyunca kahvaltı hazır olmuştu işte,, Jimin iki elini çırparak kurduğu sofraya kocaman gülümseme atdı, kapının yanında duvara yaşlanmış onu izleyen Jungkooku görünce yüzündeki gülümseme daha da artmıştı,  eliyle Jungkooku çağırarak ~ Jungkook hadi gel az da olsa  birşeyler yeriz