Issızlığın ortasında apansız bir yoldayım.
Kayboldum.
Önüm neresi arkamda ne var
Bilmiyorum
Gittikçe sessizlesiyor her şey.
Göremiyorum artık ufku.
Kayboldum
Yürümeye gücüm yetmiyor artık.
Koşmak istiyorum.
Kaçmak
Kimsenin beni bulamayacağı
Hatta hatirlamayacağı bir yere gitmek.
Ancak
Şimdilik bilmediğim bir yerdeyim
Hissediyorum
Ölüyorum
Ağır ağır ve sessizce
O gün geldiğinde hiçbiriniz hatırlamayacaksınız.
Her sabah geçen fırın arabasından farkım kalmayacak
Sessiz bir hayalet olacağım.
Ancak acı çekmiyorum
Hatta hiçbir şey hissetmiyorum
Saçlarımda gezen rüzgar
Derinden gelen ürperti dışında
İşte insan
Öyle acıdı ki canım bir daha acımıyor.
Öylesine kurudu ki gözlerim bir daha yaşarmıyor.
Seni kaybettikten beridir
Sanki hapsoldum sonsuzlukta.
TheLDC
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gözümden Süzülenler
PoesíaEn bitkin ve en kötü hallerimde yazdığım bir kaç şiir. Epi topu bir can...