"Bugün tekrar bekledim. Olmadı. Biz olmadık. O kadar istedim ki hastane koridorlarında sürünürken yanımda olmanı. Bugün 3. Dereceden akciğer kanseri oluşumu tekrar vurdum yüzüme. Ne olurdu beni sevseydin?
Ne bileyim kimse gülüşümden sevmedi mesela beni. Ya da kimse günaydın mesajı atacak kadar sevmedi. Kimse sesimi duymak için aramadı hiçbir zaman. Sevilmediğimi iliklerime kadar hissederken güçlü durmaktan başka bir çarem yoktu.
Yarın doktorum beni yanına çağırdı. Tekrar kontroller yapılacak. İyi hissetmiyorum. Durumum kötüleşmiş olmalı.
Ah, keşke senin için yazdığım şarkıları bilseydin. Biliyor musun Chan, ben çok küçükken bir köpeğim vardı. Kedilerden korkarım. O köpeğimi ailemin isteği üzerine bırakmak zorundaydım. Bir kere bıraktım ama o geri döndü. Peşimden geldi. İkinci kere bıraktım yine geldi. Üçüncüsünde ise artık ölüm onu kolları arasına almıştı çoktan. Çok tanıdık değil mi? Sana bunu neden anlattığımı anlarsın belki hm?
Yalnızlık; tıka basa dolu olan bir kafede insanların, "Alabilir miyim?" Dediği boş sandalyelerin dahi etrafında kalmadığını izlemektir. Ben çok yalnızım :)
Öleceğim yakında ve kimsenin umrunda değil.Kimseyi kırmayayım diyorum bir bakıyorum ki paramparçayım.
Ama yine de suçlamıyorum seni, çünkü sen yokluğumda varlığımdın.
Söylesene, bende olmayıp onda olan şey neydi?
Neden? Neden beni sevmedin?
her şeyin bu kadar boş ve anlamsız olduğu bir hayatta sevgiden başka değerli ne olabilirdi Chan?"Changbin
_______________
Selamlar tekrardan
Son zamanlarda mental olarak cokusteyim
İyi değilim
Bu kitabı yazmayı seviyorum çünkü içimi dökebiliyorum. Okuduğunuz çoğu cümle benim içimden geçen cümleler.
Sizin de bir derdiniz varsa dinlerim
Ne bileyim bir arkadaşınız, sevgiliniz değer verdiğiniz biri sizi bıraktıysa veya farklı tür seyler her zaman kapım açık.
İyi günler hepinize kendinize çok iyi bakın
Görüşürüz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Last letter/Binchan
Fanfiction"bu sana son sözlerim chan; susmak da iyileştirir. bazı acılara kelimeler küçük gelir"