"Farkettim ki benim de sorunlarım vardı. Benim de dertlerim vardı ama ben hep seni mutlu etmeye çalıştım.
Sana bizim değil, benim bizim olarak gördüğüm aşk hikayemizi herkesin bilmesini isterdim. Bir tek ben bilirim senin bendeki yerini. Anlatmak isterim ama vaktim yok. Yakında öleceğim. Birkaç gün sonra hastaneye kaldırılacağım. Durumum düşündüğümden çok çok daha kötüleşmiş.
Sana olan son mektuplarım bunlar.
Senin için değersiz olduğumu iliklerime kadar hissettirdin. Bu affedilmez, bu kolay atlatılacak bir şey değil. Bana bir şiddet göstermedin. Sana kırılmadım diyemem ama içim paramparça oldu. İçimde bir şeyler parçalandı. Nasıl sevmedin beni?
Toparlan demek kolay. Aklımdan çıkmıyorsun. Aklım çıkıyor sen çıkmıyorsun. Nasıl istedim seni bilemezsin sen.
Seni bir kere daha görmeye geldiğim zaman gecenin beşinde dinlenme tesisinde içim ürperirken Allah'tan son bir kez seni görmek istedim. Olmadı. Olsun öyle de kabul ettim.
Gözlerinin içine çaresizce baktığımda ne farkı kaldı ki bir mezar taşı öpmenin?
Neyse öleceğim zaten."
Changbin
____________
SelamNasilsinizz
Bu bolumu yazarken sinir krizi geçiriyordum
Wattpad yazdığım her şeyi siliyordu çıldırıyordum az daha
Neyse
Kendinize iyi bakın
Beğendiyseniz oy verin kitabın büyümesine gerçekten çok yardımcı oluyor
İyi günler
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Last letter/Binchan
Fanfiction"bu sana son sözlerim chan; susmak da iyileştirir. bazı acılara kelimeler küçük gelir"