Bir Denizkızının Kalbi

Bölüm 1| Denizkızı

˚｡⋆୨୧˚TANITIM˚୨୧⋆｡˚

•Wattpada yazdığım ilk kitap olduğu
İçin çok heyecanlıyım⭐

•Elinizden geldiğince beni desteklerseniz çok sevinirim<3

•Buraya konuyu daha iyi anlamanız için tanıtım videosunu bırakıyorum

Elimden geldiğince kaliteli yapmaya çalıstım. Umarım beğenilir ve keşfedilir. Gelin o zaman bu maceraya başlayalım. İyi okumalar~

Bir denizkızının kalbi
•

~Yalnızca ölüler ölmüş sayılmaz bu dünyada... Aynı zamanda özgürlüklerinden yoksun olanlar da ölüdür!

Isa her zamanki gibi beni nasıl sinir edeceğini çok iyi biliyordu. Bugünde böbürlenerek kaç erkeği sesiyle
öldürdüğünü anlatıp durdu. Ben hala bu kadar soğukkanlılıkla nasıl denizcileri su altına çektiklerini anlamıyorum. İçimde insanoğlunu tanımak ve neler yaptıklarını bilme hissiyle savaşıyorum. Özgürce yüzeyde dolaşabilmek, insanlar gibi yaşamayı öğrenmek istiyorum.

Bu düşüncelere dalmışken aklıma annem Virginia'nın beni yanına çağrdığı geldi. Annem Virginia'yı hatırlamışken bütün hayallerim yerle bir oldu. Annemin çok katı kuralları var. Bunlardan en önemli kural ise yüzeye çıkmanın kesinlikle yasak olması. Sadece yüzeye yemek için çıkan denizkızları var.Onlardan biride Ablam Isa.Sadece 23yasına girmiş denizkızlarının yüzeye çıkmasına izin veriliyor. Henüz 22 yasındayım, iyi haber yarın 23 yaşıma giricem. Krallıkta çok büyük bir kutlama yapılacak.Kutlamadan sonra artık yüzeye çıkabileceğim! Yıllardır istediğim tek şeye yüzeye adımımı atabileceğim günün gelmesiydi.Eğer annem Virginia'nın bana yapacaklarından korkmasaydım, geçtiğim son 4 yıl önce yani 18 yaşındayken merskıma yenik düşüp çoktan yüzeye çıkıcaktım.

Bunları düşünürken bir yandan en sevdiğim elbisemi giyiyordum. Aynamın önünde yavaşça taradığım kızıl kıvırcık saçlarıma bakarken gözüm masamda duran mektuba takıldı. Bu babamın bana gönderdiği,insanoğlunun uzaktaki biriyle bir kağıt üzerinden yazışmak için yaptığı bir yazışma kağıdıydı. Babam ben 8 yaşındayken annemle çok fazla kavga ederdi.Bu kavgalar çok büyük bir boyut alınca artık dayanamayan babam yüzeye gidip, insan kılığına girip yüzeyde yaşamaya başlamıştı. Kimse onun nerede olduğunu bilmiyor, ben dahil. Babamla eskiden çok iyi bir ilişkimiz vardı beni çok seviyordu bu yüzden krallıktan kaçtığından beri bana mektup yazıyor. Onun sayesinde insanoğluyla ilgili bir sürü şey öğrendim. Bu yüzden yüzeyde normal bir insan gibi yasamayı çok merak ediyorum. Sanırım artık annemin yanına gitmem gerek. Mektubu yatağımın altına saklayıp hemen dışarı çıktım. Kapımın önündeki muhafızlar eşliğinde annemin halkımızı yönettiği odaya girdim. Eskiden içeride 2 taht vardı. Baştaki süslü tahtta kral yani babam oturuyordu, yanında ise annem Virginia otururdu. Şimdi annem babamın tahtına geçmiş tek başına halkımızı yönetiyordu. Tahtta oturan ona her baktığımda büyülendiğim annem ben içeri girince denizin büyülü rengini almış mavi gözleriyle bana baktı. Sarı büyüleyici saçları onu sanki masaldan çıkmış gibi gösteriyor, bakanı bir daha bakmaya itiyordu.Göz rengim onunkine çok benziyordu. Ben onun güzelliğine dalmışken annem ince sesiyle konuştu: