Düğün yerine geldik son anda yetiştik galiba. Az daha geç kaliyodum canım kardeşimin düğününe. Etrafa baktım herkes burdaydı yağız hariç. O neden gelmedi acaba? Aman neyse belki geç gelecektir.
-tuanadan-
"Merhaba bakar mısınız"
"Buyurun"
"Düğün leya ak ve emin şahinin mi?"
"Evet"
"Şey ..."
"Bı sorun mu vardı?"
"Siz neyi oluyosunuz"
"Ben gelinin yengesiyim"
"Nasıl diyecem bunu bilmiyorum"
"Noldu? Bi sorun falan mı var? Hemen söyleseniz iyi olucak birazdan nikah kiyilacak içeri geçmem lazım"
"Ben hamileyim"
"Aa öyle mi? Ne güzel Allah anneli babalı büyütsün"
"Ama babası evleniyo"
"Ne?"
"Damat benim karnımdaki çocuğun babası"
"Siz ne dediğinizin farkında mısınız?"
"Bana evlenme sözü vermişti. Ben karnımda bu bebekle ne yapicam"
"Sakin olun tamam .. ben halledicem.. bu düğün olmayacak gel benimle"
İçeriye girdim nikah memuru gelmişti bile. Bu evliliğe izin veremem.. hem leyayi hemde bebegi ateşe atamam ...
Herkes çok mutlu bunu nasıl yapicam bilmiyorum...
"Durun!"
Herkes bana baktı. Derin bi nefes aldım. Söylemem gerekiyor
"Leya bu adamla evlenemez!"
Çağan yanıma koşup kolumdan tuttu
"Tuana ne dediğinin farkında mısın sen? Ne demek evlenemez?"
"Evlenemez işte! Bu adamın bebeği var!"
"Bebek mi?"
"Evet"
Yanındaki kadını gösterdim
"Eminden hamile"
Herkes ayağa kalktı leya da öyle.. yanıma geldi
"Tuana yenge doğru mu bu?"
"Maalesef"
"Allah senin belanı versin!!"
Leya emine tokat attı. Benim bile kulağım çınladı.
"Tuana nerden biliyosun bebeğin eminden olduğunu"
Çağan yine bana inanmadı tabii
"Kadın yalan mı söylüyor yani?"
Kadın bi tane kağıt uzattı
Caganda alıp okudu
"Çocuğun babası emin şahin yazıyor"
Elinden kağıt düştü leya aldi ve Emine fırlattı
"Defol git burdan! Gözüm görmesin seni!"
"Leya inan bana yalan söylüyor bu kadın! İftira atiyo bana"
"Sus! Kadının elinde DNA testi var!"
"Beni seviyorsan inanırsın"
"Sevmiyorum! Seni sevmiyorum! Anladın mı git burdan! Yeterince ailemi rezil ettin zaten!"
"Pişman olucaksin"
Az ileride yağız gözüktü. Neden bu saatte geldi? Ne oluyor amk?
