üniversiteli

bölüm 2: buralarda yeni misin ?

Hoooop dayımla üniversitenin yolundayız. Dayım konuşuyor konuşuyor konusuyor ... Ah ilk defa bir erkeğin dırdırından kafam ağrıyor. Tamam mı miray sözüyle sayıma döndüm ve dedim ki "ha!?" sen beni dinlenmiyor musun miray? "Ah dayıcım diye dinlemeyeyim sadece dün gece uyuyamadım o yüzden biraz başım ağrıyor" şefkatli dayım tamam canım neyse şimdi tekrar söylüyorum iyi dinle bak orda okumaktan başka amaçlar içinde bulunacak insanlar olacak dikkatli ol onları 5 km yakınında bile bulundurmayacak sın anlaştık mı yeğenim?" "aman dayı ne işim öyle tiplerle benim!" ve üniversitenin kapısı görünür... Dayımla konuşmamız ne yazık ki(!)bitti böylece. Dayımbeni arabadan indirip park etmeye gitti. Gözlerim benden istemsiz bir şekilde etrafta gezinmeye başladı. İnsanlar gülerek üniversitenin kapısından geçerken benim de bir gün onlar gibi olup üniversitenin kapısından böyle geçeceğim günleri düşünüyordum ki birden kendimi yerde buldum. Ne oluyoruz gözlerimi açtığımda birden bana uzanan ellerle ikinci sokumu yaşadım.kolu takip ettim ve şefkatli masmavi iki gözü gördüm. İyi misin? Sözüyle gerçek dünyaya döndüm. Bana uzatılan eli es geçip yerden destek ayğa kalktım. "Özür dilerim"dedi ben yerden kalkar kalkmaz. "Önemli değil." hemen devam etti: size bir şey sorabilir miyim? Bu okulda yeni misiniz? Çünkü sizi gibi bir güzelliği görseydim unutmazdım." oha dakika bir gol bir dayımın o sözüne ettiği tipler bunlar galiba diye düşünürken ben daha cevap veremeden arkadan sesler duydum: hadi Ceyhun bütün gün seni mi bekleyeceğiz oğlum ? Karşımdaki adının Ceyhun olduğunu yeni öğrendiğim kişi onlara kaş göz işareti yaparak buna neyse tekrar görüşmek dileğiyle arkadaşlar beni çağrıyorlar da" diyip yanımdan uzaklaştı bana da arkasından sessizce tekrar görüşmek dileğiyle demek kaldı.