Owning Him

Chapter 1

TAPOS na ang misa kaya agad akong humiwalay kina Mommy para pumunta sa bukana ng simbahan.

Palinga-linga ako sa paligid. Mas marami ang nagsimba ngayon dahil unang Linggo ng buwan, kaya mas pinag-igihan ko ang paghahanap. Sinisigurong hindi makakaligtas sa akin ang pakay ko.

Linggo-linggo, ito ang inaabangan ko. Ang araw na may pagkakataon akong makasabay si Gabriel—makausap siya, kahit saglit lang.

Kanina ko pa siya nakita. Nakaupo sa kabilang pew kasama ang mga magulang at kapatid niya. Nasa unahan namin sila, kaya sigurado akong mas nauna kaming lumabas.

At ngayon, sa gitna ng dagsa ng mga tao, nakita ko na rin siya.

Parang automatic ang kilos ko. Agad kong hinagod ang buhok ko at inayos ang suot kong baby pink na dress na hanggang itaas ng tuhod. May lace ribbon ito sa baywang, katerno ng suot kong headband at doll shoes.

Mabilis kong dinukot ang lip gloss mula sa maliit kong purse at naglagay bago huminga nang malalim. Kailangan kong magmukhang fresh. Hindi puwedeng halatang excited ako—baka isipin niyang trying hard ako, major turn-off 'yun.

"Hi, Tito Gabino, Tita Sab!" masigla kong bati sa mga magulang ni Gabriel.

"Jullianna! Kamusta ka, hija?" bati ni Tita Sabrina. Ngumiti ako at bumeso sa kanya bago nagmano kay Tito Gabino.

"Hi, Juls."

Napalingon ako kay Gabriel.

Diyos ko, ang gwapo niya talaga. Kaakbay niya ang nakababatang kapatid niyang si Leticia.

"Hello," bati ko sa kanila, sabay ipit ng buhok sa likod ng tainga ko.

Pero bago pa ako makasagot ng matino, isang boses ang sumingit.

"Ang awkward mo magpa-cute."

Napairap ako nang makita kung sino ang nagsalita.

Si Gavin.

Ang kakambal ni Gabriel. Ang epal ng buhay ko.

Karga niya ang bunsong kapatid nilang si Alicia, at nakangisi siya sa akin nang mayabang, para bang inaasar ako. Kung wala lang kami sa labas ng simbahan at hindi kaharap si Gabriel pati ang mga magulang nila, baka nasabunutan ko na siya.

Paanong naging kambal ni Gabriel ang isang 'to? Hindi ko alam. Kung gaano kabait si Gabriel, ganoon naman kakupal ang kakambal niya.

"Gavin..." saway ni Tito Gabino.

Napilitan akong ngumiti kahit gusto kong burahin ang ngisi ni Gavin. "Okay lang po, Tito. Alam ko naman pong palabiro talaga 'tong si Gavin."

Sorry, Lord, sa pagsisinungaling.

Kung hindi ba naman talaga demonyito, kakalabas ko lang ng simbahan, napapagawa na niya ako ng kasalanan. Buti na lang talaga, hanggang physical appearance lang ang pagkakapareho nilang magkapatid.

Umismid si Gavin, halatang hindi naniniwalang wala lang sa akin ang sinabi niya.

"Asan pala ang mommy at daddy mo, hija? Bakit ka mag-isa?" tanong ni Tita Sab.

"Nauna na po sila, Tita," sagot ko, pilit na hindi inilalabas ang excitement sa boses ko.

"Gano'n ba? Aba, sumabay ka na sa amin! Dadaan kami sa Chef Melchor, doon ka na rin mananghalian," alok niya.

Parang may fireworks na sumabog sa dibdib ko. Hulog talaga ng langit si Tita Sab!

Mababait ang pamilya nila, pati si Tito Gabino. Talagang nakapagtataka kung saan nagmana si Gavin. Kung hindi lang sila kambal ni Gabriel, baka isipin kong ampon siya.