အာဏာရှင် ဧကရာဇ်၏ ဧကရီမိဖုရား

အပိုင်း ၃၅

ဟယ်ကျန်းသည် ရှုပ်ထွေးသော ခံစားချက်တို့ဖြင့် တူကို တဆတ်ဆတ် ကိုက်လိုက်သည်။
သူ မတော်တဆ လွန်လွန်ကဲကဲ ပြုမိသွားခဲ့ပြီ၊ သူ ဘာလုပ်ရမလဲ? သူ့က ဆွဲထုတ်ခံရပြီး ခုတ်ပိုင်းခံရသင့်တာ။ ခုတ်ပိုင်းခံရတာ တော်ပါသေးတယ်၊ အနည်းဆုံးတော့ ဗိုက်အဖွင့်ခံရမှာ စိုးရိမ်စရာ မလိုတော့ဘူးပေါ့၊ ဒါမှမဟုတ်လည်း ကလေးမွေးနေတုန်း သေလုမျောပါး ခံစားရမှာကိုလည်း စိုးရိမ်စရာ မလိုတော့ဘူးပေါ့။
သူ့အနားမှာ တနေကုန်နေနေရလို့လည်း စိတ်ပူစရာ မလိုတော့ဘူး။
ဒီလူနဲ့ဆိုရင် သူ့မှာ လုံခြုံစိတ်ချရတယ်လို့ လုံးဝကို ခံစားလို့မရဘူး။

ဖန့်ထျန်းကျိုက မျက်လုံးပင့်ကြည့်လိုက်ပြီး "ကိုယ်တော် အဝတ်လဲချင်တယ်၊ သွားပြီး ယူချေ"
ဟယ်ကျန်း၏ ရပ်တန့်နေသည့်နှလုံးခုန်သံတို့ သံစဉ် ပြန်ထွက်လာတော့သည်၊ သူ့အသက်ကလေးကို သူ ထပ်ကယ်တင်လိုက်နိုင်ပြီဟု ခံစားလိုက်ရကာ မျက်လုံးတို့ လက်သွားပြီး ဖန့်ထျန်းကျို၏ အဝတ်အစားများကို ယူရန် အမြန်လှည့်ထွက်သွားတော့သည်။

ဖန့်ထျန်းကျိုက ပြေးထွက်သွားသည့် သူ့ပုံသဏ္ဉာန်ကို စိုက်ကြည့်နေရင်း နှုတ်ခမ်းတွေက မျဉ်းတစ်ကြောင်း ဖြစ်သွား၏။
ဟယ်ကျန်းက လူတစ်မျိုး၊ သူ့ကို ဘယ်လောက်ကြာအောင် ဒါမှမဟုတ် ဘယ်လောက်ဆိုးဝါးအောင် ဖိနှိပ်ထားသည်ဖြစ်ပါစေ၊ သူ့အသက်ရှုပေါက်လေး နည်းနည်းလောက် ပေးထားလိုက်ရင်ကို ချက်ချင်းပဲ တက်ကြွလာမှဖြစ်သည်။ ၎င်းက တစ်စက္ကန့်မျှသာ ဖြစ်ရင်တောင်မှ သူက တက်ကြွနေဦးမည်သာ။

ဒီလို လိမ္မာပါးနပ်တဲ့ အရာလေးကို ဖန့်ထျန်းကျို တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးခဲ့၊ သူက သေရမှာ သိသိသာသာကို ကြောက်နေပေမယ့် ကြိုချောင်ကြိုကြားထဲက ထွက်လာတဲ့ ပျော်ရွှင်မှုလေး အနည်းငယ်လေးကို ခံစားပျော်မွေ့ရင်း မမောနိုင်မပန်းနိုင် ရန်စနေဦးမည့်သူဖြစ်သည်။ တစ်ဖက်ခြမ်းက မသပ်မရပ်ပန်းကန်ပြားကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်တော့ သူ့မျက်လုံးတွေ နက်မှောင်သွားပြန်၏။

မင်းကွာ။

ဟယ်ကျန်းသည် အဝတ်တစ်ထည်ကို အမြန်ယူကာ ပြန်လာခဲ့သည်၊ ဖန့်ထျန်းကျိုက ပျော်တာရော ဒေါသထွက်တာရော ဘာအမူအယာမှ မပြဘဲ မတ်တပ်ရပ်လိုက်ကာ သူ့လက်တို့ကို ဆန့်တန်းဖြန့်ကားပေးလိုက်သည်။