Bölüm Şarkısı:
James Arthur-impossible
Bazen bazı şeyleri öğrenmek istersin ama sana engel olurlar. O durumu öğrenmemen için bilgileri muhafaza edip senden saklarlar.
Kafam karışık, çünkü neler olduğunu bilmek istiyorum ama otobüsten okula vardığımız ana kadar Arya'nın ağzından bir türlü laf alamıyorum ve bu benim içimde büyük bir şüphe uyandırıyor.
Umar Kaya!
Herşeyi bakışlarıyla halleden ses çıkarmaktan hoşlanmayan ve ardında şaşkın bakışlar bıraktırmayı seven bir canlı.
Sevilir ama ya kızlar yada en yakın dostları tarafından.
Biraz sessiz ve ürkütücü yapısı olan Umar Bey (!) biraz önce Arya'nın yanından kalkmış ve bana ait olduğum yeri vermişti.
Arya'ya sorduğum da ise 'kapalı kutu' misali hiçbirşey bilmediğini ve üstüne gitmemem gerektiğini söylemişti.
İyi de neden? Bilmem gereken bir şeyler varmış gibi hissetmemin bir mânâsı olmalı!
Ayrıca ben çocukluk arkadaşım, yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmeyen kardeşimin, " Üstüme Gitme! " deyişinden bir şeyler olduğunu anlarım ve bunu ona söylerim.
Ama o ,elinde olmadan her zaman aynı cümleyi kurar.
Sınıfa girdiğimizde Arya'yla yollarımızın ayrılacağını anlamıştım çünkü o malesef Zehra'yla oturacak ve ders boyunca benimle yine mesajlaşıp kıkırdayacaktı.
Zehra 'yı sevmediğini biliyordum.
Bunu tahmin etmem ufak da olsa bir tebessüm etmeme neden olsa da karşımda ki manzara beni şaşkına uğratarak gülüşümü soldurdu.
Şuan benim biricik arkadaşım Arya, o Zehra denen kıza tebessüm ediyor ve bu da yetmezmiş gibi üstüne üstlük Zehra'nın sırtını sıvazlıyordu.
Hey! O kızın daha geçen gün saçından bit çıkmamış mıydı?
Yani okul öyle diyordu ve okul onu çok da sevmezdi.
Artı , bu durumun üzerinde en çok konuşma yapıp o kızla konuşmamam gerektiğini de Arya söylemişti.
Şimdi... Neler oluyor?
Kolumdaki saatime baktığımda hocanın gelmesine beş dakika olduğunu farkedince rahatlamak yerine direk Arya'yı kolundan tuttuğum gibi sınıftan çıkardım. Birşeyler söylemeye ve ne yaptığımı anlamaya çalışsa da yüzümdeki öfkeyi görür görmez o zırvalamalarını kesti.
Sınıftan biraz uzaklaştığımda sınıftan çoğu kişinin ,Umar ve arkadaşlarının da dahil, bize baktıklarını görünce öfkem kat ve kat arttı.
Arya' da bana sabırsız ve korkmuş bakışlarını fırlatınca bileğini bırakıp kollarımı göğsümde kavuşturdum. Birleştirdiğim kollarıma bakıp
"Hey! Neyin var senin?" dedi.
A-ha! Tam üstüne bastı.
"Aynı soruyu benim sana sormam gerekiyor Arya! "
"Ne?"
Allahım sen sabır ver!
" Kızım sen aptal mısın ya?
Niye o bitliyle gülüşüp duruyorsun?"
Şaşkın bakışlarında öfke de vardı.
Öfkeli olmaması gerekiyordu oysa ki.
Aniden bileğimden tutup beni sınıftan biraz daha uzaklaştırdığı an işaret parmağını dudağının üzerine koydu.
"Şşşş! Yavaş be! Duyacak şimdi kızcağız!"
Yapmacık bir kahkaha atıp
"Kızcağız ha?" dedim.
Arya o kızdan nefret ederdi.
Gözlerini devirip
"Aslında o kadar da kötü biri değilmiş canım." der demez gözlerini benden kaçırıp ifadesizce başka bir yere odaklandı.
Nereye baktığını görmek için gözlerini takip ederek-
Bingo!
Umar.
O çocuk biraz önce arkadaşıma göz mü kırptı?
Ahahah, yılın esprisi!
Ardından yanımdan sessizce geçip yerine geçti.
Hocanın benden yaklaşık 6 adım uzaklıkta olduğunu görünce ona hızlı ve kızgın adımlarla yaklaşıp bende yerime geçtim.
Ders boyunca hiç konuşmadım.
Hatta hoca bir kere tahtaya kaldırmak istemiş ama moralim kötünün de kötüsü olduğu için kalkmak istemediğimi söyledim ve derse sessizlikle devam etmiştim.
Ders zili çaldığında ağır adımlarla yürüyeceğim anda derste yanımda oturan ve sürekli neyim olduğunu soran Duygu bir anda koluma girdi,
biraz şaşırsam da durumumu kendime hatırlatıp bende ona bakışlarımla teşekkür ederek dersimizin olacağı sınıfa,Duygu'yu takip ederek, girdim.
İlk gözüme çarpan şey Arya'nın beline sarılan kollarını sahibi oldu.
Yine Umar'dı, onlara uzakta olsamda Arya'nın teşekkür ettiğini ağız hareketlerinden görebiliyordum.
Umar arkadaşlarının yanına giderken onlarında Umar'la birlikte sırıttıklarını görsem de grubun ele başı Demir'in gözlerinin beni bulduğunu ve onlara baktığımı anlayınca da yüzünü sert bir hale sokup ciddileştiğini farkettim.
Demir ve diğerleriyle birlikte neredeyse tüm sınıf yerine otururken bende Arya'yla oturmak istemediğimden onlara bakınca onun da yine Zehra'yla oturduğunu görüp Duygu'yu aradım.
Onun da Sezen'le oturduğunu görünce hocanın da artık oturmamı istemesiyle malesef tek boş yere yani
-kahretsin ki- Demir'in yanına sessizce sindim.
Ders geometriydi ve bende her öğrenci gibi sevmezdim böyle zorlu dersleri.
Birinin kulağıma eğilmesiyle tenimde nefesinin seyehat ettiğini hissettim. Ürpertici ses tonuyla konuştuğunu duydum.
"Herşey yolunda mı Beren?"
Arkadaşlar sınav haftası nedeniyle bölüm çok geç gelmiş olabilir , biliyorum fakat Üzgünüm...
Ama merak etmeyin artık yaz tatili nedeniyle bölümler sıkı bir çalışmayla gelecek.
Tüm samimiyetimle özür diliyorum bir daha yaşamamak üzere,
Saygılarımla...
