Bölüm Şarkısı:
Sarah Jaffe- Pretender
Sesinin tenimi ürpertmesiyle irkilip ona doğru döndüm.
Sezen Hoca bir şeyler anlatırken bende Demir'e anlamsızca bakıyordum. Tekrarlamamasını dilerken bakışmamızı zil sesi böldü.
Derin bir 'Oh' çektim.
O, hızla -hiç birşey olmamış rahatlığıyla- çıktı.
Herkes sınıftan çıkarken bende Arya'nın yanına gittim.
"Canım?" dedim Zehra'nın gözüne sokarcasına.
"Ne oldu?" dedi umursamazca.
Kendimi acındırma ve birşeyleri öğrenme sırası bendeydi.
"Çok kötüyüm."diyerek karnımı tuttum.
Yüzümü ekşiterek midemin bulandığını farkettirmeye çalışıyordum.
Genellikle gerildiğim zamanlar karnıma vuran ağrıdan haberi olan Arya soğukluğu bırakıp koluma girerek sessizce lavaboya götürdü.
Tabi bir adet Zehra dikizlemesini farketmeden...
Beni aynanın önüne getirdiğinde hiç birşey demeden ona sarılarak hıçkırmaya başladım.
Belki ağlamam saçmaydı ama Arya benim için çok önemliydi, bende onun için...
Bu işi çözmek için çabalamam ve endişe etmem de bu yüzdendi.
Daha önceden fazla arkadaş kaybı yaşadığımdan tekrarlamak -hele ki bunu Arya'ya yapmak- çok büyük bir kayıp ve hata olurdu.
Bu yüzden ne tür bir sıkıntı varsa bir şekilde halletmeliydim.
"Arya,tatlım ne oldu? Hadi canım , anlat güzelim? Hı?"
Bu sefer o bana sarılarak kollarımın arasındaki boşluğu doldurdu.
Anlamasına şaşmadım, çünkü Arya eğer bir konuya çok takarsa o konudan başka birşey düşünmezdi.
"Ya dedim ama ben ya dedim, Beren yemez böyle şeyleri dedim!" dedi ağlamaklı bir ses tonuyla.
"Kime dedin kızım, niye dedin?"
"Ya bak söyleyeceğim ama bu dost ayrılığına devam etmeliyiz tamam mı?"
Iyice kafam karışmıştı ama öyle olmalıydı.
Onun için...
"Tamam söz birtanem, sen yeter ki söyle."
"Ya tamam bak şimdi Umar bir şekilde benim ondan hoşlandığımı öğrenmiş, sabah yanıma gelip seninle birkaç hafta çıkmamı istiyorsan eğer , Beren'i yalnız bırak dedi."
Ne? Arya 'da beni bu çocuk için sattı yani öyle mi?
"Bir dakika, bir dakika!
Sakin ol. Arya bana sakın bu yüzden herşey böyle oldu deme !"
"Hayır, hayır, hayır, kesinlikle hayır dedim ama biliyorsun çok iyi tipler değiller." dedi kendini daha da kötü hissederek.
"Eee?"
"Bende 'Ne yapayım ya?'deyince senin babanı işten atmakla tehdit ettiler.
Çünkü biliyorsun, babalarınız ortak sayılır."
Ağzım birazdan 'ö' halini alacak gözlerim de biraz daha yerinden çıkacaktı, eminim.
Bunlar delirmiş olmalılar!
Değil mi?
Hiç bir halt yapamazlar!
Hem babamın bir ortağı mı vardı yani? Tamam annemle ayrıldıkları için çok sık görüşmüyor olabilirdik ama bu kadar mı bilgisizdim onun hakkında?
Hem... Üstelik onlar öyle çok da tehlikeli değiller ki!
Çok, cok mantıksız ve anlamsızdı herşey...
*
Rolümüze devam edecektik, evet.
Ihm, ama sadece neden bunu yaptıklarını öğrenmek için.
Okul bitince Aryalara geldik.
Çok ısrar etti çünkü Demirler onu arayacakmış, benimde orada olmam gerekiyor.
Pardon, -muş!
Gerekiyormuş, evet.
Annemden zar zor izin alsamda bin tane sorunun evde beni beklediğine emindim.
Bunları düşünmek istemediğimden direk konuya odaklandım.
Bir anda aklıma gelen soruyla yerimden sıçradım.
Arya'yı dürterek bana odaklanmasını sağladım.
"Heh?"
"Arya, Zehra ne iş? "
"Ya kızım , ikimizinde ondan nefret ettiğini bildikleri için onlar ayarlamış."
"Ya ama neden?"
"Of bi bilsem..." diye iç geçirdi.
O arada yeni şarkı açıldı.
Kısa bir göz devirmesinin ardından şarkıyı tanıdığımı farkettim.
Sarah Jaffe-Pretender.
Şarkı devam ediyordu, fakat odayı farklı bir melodi kaplarken Arya'nın telefonunun çaldığını anladım.
Yeşil butonunu kaydırırken kalp atışlarım hızlandı.
Hoparlöre almayı unutan Arya Hanım'ın kulağındaki telefonu birdenbire alıp hoparlör tuşuna bastım.
"Arya?"
Adının Umar olduğunu bildiğim çocuğun sesi keyifli çıkıyordu.
E tabi bizimle uğraşıyor ya?
Daha ne olsun!
"E-efendim?" dedi Arya.
Ya yuh kızım ya! Hayır niye kekeliyorsun ki korktun sanıp dalga geçecekler.
Off!
"Naber , deyeceğim ama kısa kesiyorum. Öğlen saat üçte Time Bar&Cafe nin kafe bölümüne gel.
Bir şekilde Beren'den özür dileyip onu da getir. Hadi, görüşürüz."
diyerek telefonu yüzümüze kapatan Umar Bey'i öldürmek istiyorum.
Birden hırlayan Arya'ya döndüm.
"Ben ne alaka ya?"
"Bilmiyorum ama öğreneceğiz." diyerek ağzını hafif yana kaydırdı.
Bende omuz silkerek yataktan kalkıp dolabımın karşısına geçtim.
Hadi bakalım...
Arkadaşlar biliyorum yine geç geldi.
Ama kendimi psikolojikmen anca toparlamış durumdayım.
Üzgünüm, çabalıyorum.
Ayrıca hatam varsa da özür dilerim, belirtirseniz de sevinirim.
Yeni bölümü de en kısa zamanda getirmeye çalışacağım.
Umarım bu sefer başarılı olurum...
