"İnsan saramadığı yarayı saklarmış.
Bazen bir gülüşün içine, bazen de derin bir sessizliğe.. "
"Sen benim en büyük sessizliğim oldun. "
Hayatım hakkında her şeyi bildiğimi sanarken aslında sadece senaryolardan ibaret kısmını biliyormuşum .
Aslında t...
Hepinize öncelikle merhaba! Yukarıdaki şarkıyı dinlemeyi unutmayın Bölümü oylarsanız çok mutlu olurum. Şimdiden yukarıdaki videoyu izleyip , oylayıp , yorum yapan herkese destekleri için çok teşekkür ederim ^^ Hepinizi çok seviyorum <3
Buarda arkadaşlar kafanızda daha güzel bir şekilde canlandırabilmeniz için görseller eklemeye çalışıyorum, güzel buldukça umarım beğenirsiniz.
Arkadaşlar genellikle bölüm isminin hemen altına yazdığım cümleler bana aittir. Umarım beğenirsiniz... İyi okumalar diliyorum...
♪ _____________________________________
BÖLÜM 2: Adres
Kalbimin heyecandan hızlı hızlı atmaya başlamasıyla yağmur da artmıştı ...
Yağmur çok şiddetliydi. Ama içimdeki heyecan ve merak duygusu yağmurdan daha şiddetliydi .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kendi kendime düşüncelere kapılmıştım gitmeli miydim?Gidersem kimlerle karşılaşacaktım ? Çok merak ediyordum açıkçası gitmeye karar verdim... Kahvaltı yapacak halim yoktu. Kahvaltı yapmadan çıkmaya karar verdim.
"- Bende çok merak ettim Mira. "
"- Bende iç ses !"
Elimdeki mektubu incelemeyi bıraktım. Koyu lila tonunda olan çantamı almak için yataktan kalkıp dolabımı açmak için anahtarımı cebimden çıkardım ve anahtarla dolabımı açtıktan sonra dolabımın içinden çantamı çıkardım. Çantamın içine eşyalarımı koydum ve mektubuda koydum. Çantam orta boyutta olduğu için içine haliyle giysilerim sığmıyacaktı.
Onun için çantamla takım olan ikinci raf da olan koyu lila rengini andıran bavulumu aldım. Bavulun içine üstlerimi katlayıp koydum. Bir kaç tane elbisem içinde içine askılık koydum. Bavulun ağzını sıkıca kapattıktan sonra dolabın başından ayrılıp yatağıma doğru ilerledim. Yatağımı topladıktan sonra bavulumla beraber yurttan ayrılmak için kapıya doğru yöneldim. Son bir kez odama göz attım . Siyah botlarımı giydim.Bana mektubu veren ablaya son bir kez selam verip ufak bir konuşma yaptıktan sonra merdivenlerden aşağıya indim .
Bir taksi çağırmak için telefonumu çıkarıp internetten şuan ki konumuma en yakın taksi numarasını bulup aradım.
- "Aliyo?"
- "Merhaba !" Cevap verecek olan kişiyi açıkçası yaşlı bir adamın sesi olarak düşünüyordum fakat genç , sesi hafif ince tonlarında genç bir beyfendi cevap verdi.
-" Merhaba yanlış aramadım taksi değil mi ?" Dedim tereddüt eden bir ses tonuyla çok geçmeden cevap verdi.
- "Tabi ki doğru numara hanım efendi Atakent taksi buyurun !"
