𝐁𝐥𝐚𝐜𝐤 𝐑𝐨𝐬𝐞 /𝑯𝒚𝒖𝒏𝒍𝒊𝒙/ DÜZENLENİLİYOR

19

"Sadece Felix'i görmek istedim.."
"Gerçekten ölünce onu görebileceğini mi sandın?"

~Felix'den~

"JİSUNG!" Seungmin'in önümdeki kanlı bedenin yanına koştuğunu görünce bir adım geri attım, benim için değer miydi Jisung? Kafamı kaldırdığımda kanlı bedene donmuş bir şekilde bakan Minhoyu gördüm, ne yazık. Bakışlarımı tekrar Jisung'a aldığımda güçsüzlüğünün vücuduna vurduğunu gördüm, sonuçta artık ölüydü. Ne gülebiliyor ne de tepki verebiliyordum, herkes donup kalmıştı. Tekrar vücudumun kontrolünü ele aldığımda Jisung'un yüzüne doğru eğildim. İşte tam bu an, bu an herşey ortaya çıkmıştı bir damla göz yaşı ile. Dudağımı ısırıp Jisungun yüzüne eğildim ve kafasını elime alıp vücudunu doğrulttum.

"Değer miydi Jisung..? Ha, Değer miydi!?" Son sözümden sonra herşeyimi orada bırakmıştım kafamı eğip Jisung'un yüzüne baktım ve ona görmek istediği kişiyi gösterdim, Felix'i. Bir işe yaramıyordu artık. Artık ne Yongbok ne de Felix kalmıştı. Bir an kendimi sorguladım şuanda Jisung'un cesedine sarılarak hıçkıra hıçkıra ağlıyordum, ya Yongbok'a noldu? Tüm o intikam planlarına ne oldu?!

"Felix.." Hyunjin'in kolumu çekmesi ile savaşın hala devam ettiğini istedim ama ben artık savaş istemiyordum, ben ne savaş ne de ölüm istiyordum. Sadece eve gitmek istiyordum, evime. Derin bir iç çekip gözlerimi sıkıca kapattım ve Jisung'un yarasını tuttum, kanıyordu. Göz yaşlarımın ardından gülüp Jisung'a baktım.
"Merak etme sözümü tutacağım."
~~~~~
"Felix dur!" Kaşlarımı çatıp Jisung'a döndüm. "Noldu? Derse geç kalacağım söyle hadi!" Jisung soluklanmasını bitirince doğrulup bana döndü ve telefonunu uzattı.
"Bugün Jeon hocanın etütüne kalacağım eğer ölürsem telefonumu sıfırla tamam mı?" Gülümseyip Jisung'a baktım. "Minho ile olan yazışmalarına bakarım ama." Jisung hızlıca telefonunu geri çekip cebine koymuştu. "Vazgeçtim." Sözünden sonra gülüp cebinden telefonu aldım. "Tamam bakmayacağım, ama eğer birgün ben ölürsem sende benim telefonumu sıfırlayacaksın." Jisung'da gülümseyip yavaş yavaş etüt sınıfına ilerlerken bana cevap vermişti.
"Oldu bil!"

————