Nasıl mutlu ediliyordu önce bunu düşünmeliyim?
He buldum...
Tamam.. Tamam... Hatırladım...
Kendin hariç, herkesin işine geleni yaşaması sanatı...
Şimdilerde mutluluk bu.
Kendiniz...
Kendiniz mi?
Kendinize
''Sen kimsin ya diyebilecek konuma gelmek''
Bakarsak da o çok iyi görünen kimseler kendini oynamıyor .
Oynayamaz, gerçekler acıdır.
''İnsanların arasını bozabilecek tek şey gerçeklerdir''
Yalan toz pembe hayat içinde çok hoş bir andır.
Gerçekler ise kutupta yüzünüze fırlatılan kaynar suyun hava da donarak suratınıza saplanması ve buzların elmacık kemiklerinize, anlınıza, çenenize, dudaklarınıza bir japon yapıştırıcısı gibi yapışmasıdır.
Aslında bir gerçek var, kendinizi de oynayamazsınız...
Yaşarsınız.
Kendinizi yaşarsınız.
Yani, tüm bu olanlar.
Yaşadıklarımız...
Hatalar, başımıza gelen kötü şeyler, sorunlar...
Yapmak zorundaydım dediğimiz,
Nereden bilebilirdim diyerek kendimizi kandırdığımız yanlışlar...
Bunlar tanıdık geliyor mu?
Hatırlayamadınız değil mi?
Tahmin etmiştim.
Eğer... bu yukardakiler.
Yani yaşadıklarımız...
Hepsi gerçek ise,
Yani bir rüya ile gerçek arasında kalma durumu değilse.
Şu an size bir kutup ziyareti yaptıracağım.
İşte geldik.
Hava çok soğuk değil mi?
Hissetmeye başlamış olmalısınız.
Sakın arkanızda duran demir sandalyeye oturmayın, yoksa bacaklarınız ve kollarınız yapışabilir.
Ayakta bekleyin.
Kısa sürecek merak etmeyin bir kaç dakika içinde kutuplardan çıkacağız.
Hazır mısınız?
Elimdeki eldivene üstümde ki soğuktan koruyan kıyafetlere bakıyorsunuz ama ben hazırlıklıyım.
Ne yazık ki hazırlıksız yakalandınız.
Elim de bakır bir kap içinde sıcak su var.
Hazır mısınız?...
Suratınıza fırlatmak üzereyim...
Peki,
Üçten geriye sayalım.
Bir...
İki...
.
.
.
.
- Bu sizsiniz...
