එයා ඉන්නවා....
මගෙ අවී....මැශින් ගොඩකට මැදි වෙලා....
ඒ ඉස්සර ඉඳපු මගෙ යෝද කොල්ල නෙවෙයි....එයා කෙට්ටු වෙලා ගොඩක් කෙට්ටු වෙලා....ඇට සැකිල්ලක් වගේ....එයාගෙ අත පය කෝටු ගැහිලා....ජීවයක් තිබ්බෙ ඇස් දෙකේ විතරයි....
ඇයි....ඇයි දෙයියනේ මගෙ අවීටම මෙහෙම කරේ....ඇයි අපිට මෙහෙම කරේ....ඇයි....
මගෙ හිත දහස් වාරයක් අඬා වැටුණත් කඳුළු හිර කර ගත්ත මං හෙමින් එයා හිටපු ඇඳ ගාවට ගියා....
මට බෑ එයාට දුක පෙන්නන්න....
එයාව තවත් අවුල් කරන්න....
"මගෙ අවී....මං ආව....ඔයාගෙ මිහී ඔයාව බලන්න ආවනෙ....හිනා වෙන්නකො මගෙ අවී....මේ බලන්න මම ආවනෙ...."
"ඔයා හොරා වගේ මගෙන් හැංඟිලා ගියාට මං ආවනෙ මගෙ අවී බලන්න....බෙහෙත් බීල අපි සනීප වෙමු අවී හොඳද...."
එයාගෙ කෝටු ගැහුන අතක් අල්ල ගත්ත මං කියෙව්ව....ඔහේ කියෙව්ව...මගෙ හිතට දැනෙන වේදනාව පාගගෙන මං හිනාවුනා....කඳුළු අස්සෙන් හිනා උනා....එයාට පේන්න හිනා උනා....
මගෙ අවීගෙ යාන්තම් පණ තියෙන ඇස් වලින් ගලාගෙන ගිය කඳුළක් කොට්ටෙ තෙමාගෙන වැටුනා....
𝒯ℴ 𝒷ℯ 𝒸ℴ𝓃𝓉𝒾𝓃𝓊ℯ𝒹

YOU ARE READING
ප්රේමය නම්
Short Storyසදාකාලික මතකයක මාව හිරකරපු... මගේ පළවෙනිම වගේම එකම ආදරේ... මගෙ අවී... මං ආදරෙයි.... එදත් අදත් හෙටත් හැමදාටමත්.... ___________________________________________ ප්රේමය නම් අවීන් × මිහික Start - 2023.05.03 End - 2023.05.03