.

Önsöz

Bora babası tarafından küçüklüğünden beri darp edilen korkak bir çocuktu. Birgün anneler gününde babası annesinin boynunu kavramış ve sinsice "mavi gül" diyip boynunu göğsüne bağlayan ipleri kesmişti.Ardından aralıksız tetiklerle sanki düşmanından hıncını alırmış gibi silah sesleri doldurdu anılarını...

Bora henüz 6 yaşı
ndayıdı masumiyetini süper mario oynamaya bırakmıştı.Anaokulundayken etkinlik saatinde anneler günü için bir çiçek buketi yapacaklardı. Bora annesini çok severdi onun için birşeyler yapmak onu mutlu ediyordu. Öğretmeni sıra boraya gelince "Boracım çiçeğini ne renk yapmak istiyorsun" diye sordu, Bora"pembe renk"diye cevap verdi.Öğretmeni renklere baktı ve "Bora üzgünüm sadece mavi ve kırmızı renk kalmış bunlardan seç bakalım."
"Mavii"
Öğretmeni gülümseyerek o narin ses tonuna eşlik etmişti.
Yanındaki arkadaşı Altan"mavi renk gül mü olur"dedi.
"Evet olur niye olnasın hem kırmızı renk midemi bulandırıyor"
"Niye ki"
Bora masumiyetine bürünerek"çünkü kan da kırmızı renk ve ölen insanlar gözlerini kapatamadan o kırmızı rengi görüyorlar sevdiklerini değil"
Öğretmenleri aralarındaki konuşmaya kulak misafiri olarak Bora'nın saçlarını karıştırdı.

Bora annesine mavi bir gül yaptı, okul çıkışı annesini kapıda gördü beyaz tenli ve yeşil gözleriyle üstüne giydiği mavi elbiseyle birlikte gökyüzünü, çimenleri ve beyaz zambakları oluşturuyordu.
Bora mavi çiçeğini yol boyu annenden gizledi eve geldiklerinde"Anneler günün kutlu olsun annecim"dedi çiçeği annesine verdiği an babası annesinin boynunu kavradı.Bora babasının bu hareketini sevgi ifadesi olarak anlamış ve kıkır kıkır gülmeye başlamıştı.Ama beklenmedik bir anda babası annesinin boynunu aniden çevirdi. Bora kanlı bir hayat görerek ölmesini istemezdi annesinin ve evet öyle ölmedi.Oğlunun elindeki mavi Gül ve oğlunun tebessüm eden yüzünü gördü Boranın gamzelerin ona huzur veriyordu huzur ve mutluluk içinde kapattı gözlerini.Sonra aralıksız tetikler masum bir çocuğun gözyaşlarının yağmur birikintisindeki sesi...

Belki aynı gün, aynı hastane, ama belki siz aynı iki masum çocuk. Asya'nın annesi sokakta sayısız tetiklerle sebebi bilinmeyen bir sonuç almıştı o gün, hastanede çığlıklar, ambulans sesleri, iki anne ve iki evlat kaldı sadece...Tiyatro o iki çocuğun sahnesi oldu her ikisinin de gözlerin de kırmızı perdeler çekildi, hazırlıklar başladı  ve perde açıldı oyunu oynarlar kendi sonunda hangi renk perde kapanacak düşünecekler.