Us, This Time

•Chapter 19: Suicide•

Warning: Self Harm!

--

Sky's POV

Para akong tulala na ewan ngayon dito sa classroom. Nagfa-flashback sa akin ang nangyari nung isang araw. Sobrang daming tanong sa utak ko ngayon. All I want is to talk to Luna.

Pilit kong kinakalimutan ang mga tanong sa utak ko. Pero.. hindi kasi tinanggi ni Luna ang nangyari that time. What if totoo ang lahat. What if, niloloko niya talaga ako?

Ikakasal na pala sila.. hahaha.. edi sanaol.

"Sky" pagtawag sa akin ng kung sino kaya nilingon ko ito.

"Tara sa cafeteria" Z said as they were approaching me.

Tumango lang ako bilang sagot sa kanila. They looked at each other. Nakapagtataka nga at hindi nila ako tinatanong about what happened that time. Well, luckily they don't. Ayaw ko rin pag usapan. Wala akong gana at all. Hindi sana ako papasok ngayon pero sinundo ako nila Jess sa bahay. Hindi na rin ako nakatanggi dahil alam kong magtatanong si Mama.

Naglalakad kami sa hallway ng school. There I felt like someone is watching me. Bumalik na naman ang kaba ko. He's here. The man from that day is here again.

Luminga linga ako sa paligid para tignan kung may tao bang nakatingin sa akin. May mga kumakaway kaway, naghe hello, pero wala akong nakita na kakaiba.  Natatakot ako.. What if, mabugbog ako ulit?

How can this person blend himself to the crowd?

"Sky? Okay ka lang?" Z asked me at humarap ito sa akin. I saw how curious she is.

"Namumutla ka" Viya said at kinapa ang noo ko. "Wala ka namang lagnat" dugtong niya.

"Okay lang ako, don't worry" i said and smiled at them to assure them na okay lang ako. Pilit kong tinatago ang kaba ko dahil ayaw kong sabihin sa kanila ngayon. Nakatingin sa amin ang lalaki na 'yun at ayaw kong madamay sila kaya umarte ako na kuwari ay wala lang.

Naghanap kami ng spot sa cafe, si Z naman ay umorder na. Jess looked at our direction at kumaway sa amin. Lumapit kami rito at dito na naupo.

Pagkaupong-pagkaupo ko, i felt another pair of eyes looking at me. But this time, hindi takot ang nararamdaman ko....calmness.. I felt safe in those eyes na para bang, binabantayan ako nito. Tumingin ako sa paligid pero wala naman akong makitang ganito ang tingin sa akin.

"Sky, sino bang tinitignan mo diyan?" Jess asked me kaya napalingon ako rito. Nakabalik na pala si Z dala ang mga food namin. They are looking at me at parang naghihintay ng sagot ko.

"Wala. I felt like someone was watching me, again" sabi ko at kinuha na ang pagkain ko.

"Like the one kahapon?.......ayy nung isang araw pala" Viya said kaya tumango ako.

"Yeah, after your little "fainted" excuses" Jess said at nag apostrophe sign pa. Oh no.. She knows.. "Umamin ka nga sa akin, Sky. What happened that day?" Tinaas ko ang dalawa kong kilay at tinignan siya. "At the parking lot, Sky" dugtong ni Miss Van sa sinabi ni Jess.

I looked at them at lahat sila naghihintay ng sagot mula sa akin. I guess wala talaga akong maitatago sa kanila.

"Okay" i sigh defeated. I'm sure sooner or later ay mangyayari ito sa akin ulit. Atleast they know.

"Nabugbog ako" panimula ko and I saw them shocked.

"What?!" "Ano!?" Sabay ni Z at ni Viya na sabi kaya napalingon ang iba sa pwesto namin. I saw Jess looking directly at me. Sabi na eh, she knows. While Miss Van, surprise is evident on her face.