KORUYUCU MELEK

03 Ateş

buranın adına 'cennet' demişler ama burası olsa olsa karanlık bir cennet, gözlerimi her kapattığımda...

***

Uzun koridorda iri adamın arkasında yürürken yine aynı şeyi hissettim; sanki kaderime yolculuk ediyormuşum gibi... buraya hayatımda bir kere gelmiştim ama şimdi sanki hiç gelmemişim gibi hissediyordum.

gözlerime inanamamıştım, burada çok büyük bir kumar döndüğü açıktı burası bir Kumarhane, Casino gibi bir yerdi. Takım elbiseli adamlar, mini etekli kızlar, parlak ışıklar o anda sanki bayılacak gibi hissettim.

Koyu kahve gözlü siyah saçlı adam,

Koyu kahve gözlü adam etrafa bakınıyordu, deri koltukta oturuyordu, en büyük masada dönen kumarı yüzünde hiç bir mimik olmadan izliyordu, kartlar dağıtılıyordu, kimisi evler, arabalar, milyonlar kazanırken kimisi de varını yoğunu ortaya koyup kaybediyordu masadaki herkes; takım elbiseli iş adamları ve iş adamlarının mini etekli abartılı makyajlı metresleri şaşkınlık ve hayret nidaları atarken o şaşırmıyordu bile. Yanındaki adama bakarak tek elini kaldırdı ve " Onlar buradalar dikkat edin, bu işi sessizce halledeceğiz."

Yaklaşık on dakika sonra lacivert takım elbiseli uzun boylu gayet beyaz tenli bir adam kalabalık arasından kolaylıkla sıyrılarak en büyük kumarın döndüğü büyük masaya geldi ve deri koltukta kendinden gayet emin oturan koyu kahve gözlü adamın karşısında hafifçe eğilerek konuştu " Ateş Bey kız geldi." Ateş gülümseyerek derin bir nefes verdi ve düşünceli bir şekilde başını yere eğdi birkaç saniye sonra başını kaldırdı "getirin" dedi.

Genç kızın küçük bedeni adeta iki tane adamın elleri arasında çırpınıyordu, adamlar kızın kollarından sıkınca kavramış kolaylıkla onu çekiyorlardı kız ise çırpınıyordu, masada kumar oynayan adamlar kız sürüklenirken kimisi ifadesiz kimisi sırıtan bir suratla kıza bakıp kumarlarına devam ediyorlardı, yanlarındaki metres genç kadınlar ise acıyan gözlerlerle kıza baktılar.

En sonunda adamlar kızı çekiştirmeyi bıraktılar ve durdular kız "bırakın beni! Şerefsizler!" diye bağırırken bir anda duraksadı sağındaki ve solundaki adama hızlıca bir bakış attı adamlar karşılarında duran koyu kahve gözlü siyah saçlı adama bakıyorlardı ve kız sanki her an ellerinden kayıp gidecekmiş gibi sertçe kızı tutuyorlardı. Kız adama baktı ...

Gözgöze geldiğim bu adam,

Gözgöze geldiğimizde sanki başım döndü, içim ürpermişti, bacaklarım ve ellerim uyuşuyordu yavaşça. Adam birden ayağa kalakarak karşıma dikildi. Uzun boylu, siyah takımlı, siyah saçlı, beyaz tenli, bakışlarında tarif etmesi güç garip bir yoğunluk vardı... Allah'ım yemin ederim hissediyorum insanların gözlerine baktığımda, yanlarındayken enerjilerini hissediyorum bu adamdaki yoğun enerji seli o kadar güçlüydü ki bu adamın gücü başımı döndürmüştü.

Jonah henüz yani tanıştığımızda bende böyle bir özelliğin olduğunu fark etmişti, ben ise bu durumun hem zevkli hem de çok yorucu olduğunu ve bunun ne demek olduğunu ona anlatmıştım ama Jonah zamana ihtiyacım olduğunu söylemişti " Öyle bit sn gelecek ki bu enerjinin içinde bir anda büyüdüğünü hissedeceksin o an gelince güçlü kalmaya çalış."

O zaman şimdi miydi? Hayatımda bir çok kez insanların enerjilerine baktım ama bu sefer bu o kadar farklıydı ki, bu adam tam karşıma dikilmişten bu enerji sanki Johah'ın bahsettiği şeydi.

Adamlardan biri " Ateş Bey, Zühre Hanım'ı getird...." Ateş denilen adam yüksek sesle bağırarak "Bırakın bir daha dokunmayın" dedi hoşnut olmamış bir yüz ifadesiyle. Adamlar kollarımı bıraktı bir anda bacaklarımın titredi ve dizlerimin üstüne düştüm, Ateş denen adam elini uzattı başımı kaldırdım ve ona baktım öfkeliydim ama bu adamın görünüşü, duruşu ilahiydi yoksa bu tahmin ettiğimden daha başka bir şey miydi ? Belki benim Yaratıcı'ya ettiğim olağanüstü bir dua kabul olmuştur, gördüklerim, yaşadıklarım beni neredeyse doğaüstü olan her şeye inanmaya itiyordu.. Hayır Zühre senin ettiğin dualarla ne ilgisi var şu an yaşanan şeylerin.. böyle bir yerde hem de! Oysa benim ettiğim dualar çok ilahi ve büyüleyiciydi! Bu tarz insanlar, böyle karanlık adamlar yoktu benim dualarımda.