Uykumun en güzel yerinde kapımı çalan şahıs beni sinir etmişti. Gözlerimi açmadan ve nasıl yattığıma hiç bakmadan uykulu sesimle konuştum.
"gel!"
Kapının açılma sesini duyduğum. Babam olmalıydı ama neden odamda? Kapı kapandıktan sonra uzun sessizlik olmuştu. Meraklanıp gözlerimi açtığımda rahat yatabilmek için giydiğim şortun kalçalarıma kadar çıkmıştı. Kapının önünde gözlerini bedenimden çekmeye çalışan Chan hyungu görünce uykum tamamen kaçmış ve hemen yatağımın üstündeki pikeyi üstüme örtmüştüm.
Göz göze gelmeye korkmuştum birden. Ona baktığımda da aynı şekilde yere bakıyordu. Gözlerini birkaç kez kırpıp başını sağa sola salladı.
"b-banyo için gelmiştim?"
"tamam ben havlu vereyim sana"
Yerimden kalkarken şortun düzgün durduğuna emin oldum. Banyoya girdiğimde o da arkamdan gelmişti. Önce dolaptan bir havlu verdim ona sonra ise bakım kremlerimi, şampuan vb. eşyalarımı kenara çektim. İçinde sadece makyaj temizleme suyu ve pamuğu olan dolabı açtım. Onları çıkarıp ona döndüm, hala biraz utanıyordum.
"bu dolaba eşyalarını koyabilirsin, havlun da bu, birşeye ihtiyacın olursa çağırabilirsin"
"tamam teşekkür ederim"
Banyodan çıktım ve yatağıma oturdum. Şuan çığlık atarak saçlarımı yolmak istesem de aramızda sadece bir duvar olduğunu hatırladım. Son çare olarak yastığımı elime aldım ve kafamı gömerek yastığı ısırarak çığlıklarımın sesini kestim. Tam bir aptaldım. Evde artık sadece babam yok, bir üvey annem ve hyungum var. Bunu kafama sokmam zor oluyordu. Neden uykundayken birinin odana girmesine izin verirsin ha? Offf...
"Seungmin bakar mısın?"
Bir günde bu kadar rezil olma bana fazla... Kafamı gömdüğüm yastığı yatağa fırlatıp utanarak sadece kapıdan kafasını çıkarıp konuşan Chan hyungun yanına gittim. İçeri girebilmek için kapıyı tuttuğumda önce konuştu.
"sıcak su akmıyor?"
"tamam bakabilir miyim?"
Kapının arkasından hiç çıkmadan kapıyı araladı. Tanrım yoksa? Suyu açacaksın çıkacaksın Seungmin sakin ol. İçeri girip direk duşakabinin içine girdim. Bazen bu çeşme sorun çıkarabiliyordu. Nasıl düzelltiğimi bildiğim için kolayca yaptım ve birden duş başlığından akan soğuk su ile irkildim. Arkaya doğru adımladığımda ayağımın soğuk betondan kaydığını fark ettim. Tam düşecekken belimdeki büyük ellerle düşmeden tekrar ayağa kalkabilmiştim. Arkamı döndüğümde üstü çıplak olan Chan hyungu görünce gözlerinden hiç ayırmadım gözlerimi. Altında sanırım sadece baksırı vardı. Ve kapının arkasına saklandığına göre utanıyor olmalıydı. Gözlerindeki utancım aynısını ben de yaşıyordum şuan.
"ö-özür dilerim"
"sorun değil ayağın kaydı sadece"
Birbirimize aynı şekilde bakarken bedenini süzmemek için gözlerimi zor tutuyordum. Saçma bir anda olduğumu anlayınca hemen banyodan çıkmıştım. Arkamdan kapıyı kapattıktan sonra elimi kalbimin üstüne koydum. Yerinden çıkacak gibi atıyordu...
°~°
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
