Mafyanın Avukatı

2. Bölüm: CEO

Galiba çok erken konuşmuştum. Neden olduğunu şimdi anlatayım.

Masayı temizlemeyi bitirdikten sonra adının İrem olduğunu öğrendiğim sarışın kız beni peşine takarak şirketi gezdirmeye başladı. Gördüğüm kadarıyla ahşap ağırlıklı bir tasarım tercih edilmişti. Her yerde bitkilerin olması da doğal ama modern bir görünüm vermişti ortama. Pencerelerin bolluğu da ferah bir ortam yaratıyordu. Burada çalışmaya başlamayı dört gözle beklediğimi söylemeliydim.

Küçük turumuz bittikten sonra İrem yüzünde bir gülümsemeyle bana döndü.

"Nasıl buldun şirketimizi?"

Dürüstlükle cevapladım.

"Ferah bir yere benziyor, beğendim."

"Çok sevindim. Şimdi dönse-"

Lafı çalan telefonuyla yarıda kesildiğinde bana bir dakika der gibi işaret yapıp boğazını temizleyerek aramayı yanıtladı.

"Alo? Buyurun Boran Bey? Hı hı. Anladım tamam. Yanımda zaten kendisi ileteyim. Görüşürüz."

Merakla yüzüne baktığımda gülümseyip açıklama yapmak için eğildi.

"CEO'muz Boran Bey işe yeni başladığın için seni görmek istedi."

Duyduklarımla gözlerim açılmıştı. İlk günden sorguya alınmak hiç kimsenin isteyeceği bir şey değildi. Yüzümdeki endişeli ifadeyi gören İrem hafifçe güldü ve yatıştırmak ister gibi eliyle omzumu patpatladı.

"Sadece konuşacakmış seninle merak etme. Gerilecek bir şey yok."

Biraz da olsun rahatlamıştım. Yine onu takip ederek yolunu bilmediğim CEO'nun odasının kapısının önüne gelmiştim. İrem şimdi ciddi gibi duruyordu.

"Boran Bey çok ciddi biridir, hem işinde hem normalde. Gözüne çok batmamaya çalış, ilk günün olduğu için zaten fazla takmayacaktır ama yine de dikkat et sen. Saygılı ve kibar olursan sorun çıkmaz." dedi ve büyük tahta kapıyı çaldı.

"Boran Bey gelebilir miyiz?"

"Gel."

Derin bir nefes alıp İrem'in araladığı kapıdan çekingence içeri adım attım. Biraz yürüyerek masasının önüne geldik. Henüz yüzüne bakacak cesareti toplayamamıştım. Gözlerim masanın üstündeki isimlikte yazan "Boran KORHANOĞLU" yazısına takıldı.

"Boran Bey ben masama gideceğim istediğinizde arayabilirsiniz."

İrem'in konuşmasıyla ufaktan yeni patronumun yüzüne baktım. Hemen geri gözlerimi çektiğimde bir şeyi hatırlamış gibi oldum. Hızlıca yeniden baktığımda bakışlarımız buluştu. O anda kafama dank etti. Bu bana neredeyse çarpacak olan hayvandı! Ne yani bu adama mı avukatlık yapacaktım?

Yüzüme bakarak konuştu.

"Kardelen Işık sizsiniz galiba?"

Nasıl yani beni tanımamış mıydı?
Kalın sesiyle konuştuğunda içim erimişti.

"Evet, benim. Sen de bana vuran hayvan olmalısın."

Bir anda ağzımdan kaçan cümleyle şok içinde karşıda oturan adama baktım. İşte şimdi sıçmıştım.

2. Bölüm sonu

~~

Yorum ve oyları unutmayın lütfen.