Ev Arkadaşım

Bölüm 1

Selamlar^^ 

Bu hikaye nereden çıktı diye şaşırdıysanız şöyle; 2021 başlarında yaptığım ilk kurguydu. Bu benim ilk yazdığım hikaye olduğu için biraz düzenledikten sonra yeniden yayınlayıp sizlerle paylaşmak istedim. Yazım, noktalama, mantık hataları ve klişe yerler olabilir :d

 Umarım beğenirsiniz. Şimdiden iyi okumalar dilerim :))

"Can."

"Seda?"

"Sen beni neyin olarak görüyorsun?"

"Sence?"

"Soruya soruyla karşılık verilmez."

"Şöyle sorayım o zaman. Benim seni neyim olarak görmemi isterdin?"

S_O çok iyi birisiydi ama onu anlamıyordum neden bana umut verip geriye çekiliyordu? Neden bazen kötü davranıyordu? Ya da kimsenin anlamasını istemediği için mi uzak davranıyordu bana? Sadece ikimiz tek kaldığımızda yakınlaşıyorduk. Bu düşüncemden çok utanıyordum ama onu istiyordum. İlk defa birinin beni gerçekten sevmesini istiyordum.

C_Ah bu kız... Nasıl oluyordu da her seferinde beni deli edebiliyordu? Beni kendine nasıl bağlayabilmişti böyle? Daha önce hiçbir kızın gülümsemesinden etkilenmemiştim. Etkilenmem diye düşünmüştüm ama o başkaydı o sıradan değildi. Kimse gibi değildi. Bana verdiği enerjiyi ben kimseden alamıyordum. Sanki başka bir dünyadan, boyuttandı. Bir yandan da korkuyordum benden nefret edip gider diye. Gerçi seviyor muydu bilmiyordum ki...

Can'ın ağızından ;

İsmim Can. Ailemle yaşıyorum ve 24 yaşındayım. Özel hastanede stajlık yapıyorum. Kalp cerrahı olacaktım. Babam ve annem benimle gurur duyuyordu. Onlarla yaşamayı seviyordum tabiki ama kendi ayaklarımın üzerinde durmayı öğrenmek istiyordum. Dolayısıyla bir gün babama ;

---"Baba ben ayrı eve çıkmayı düşünüyorum. Tabi sizin izniniz ve desteğiniz de olursa." dedim. Babam önce beni ikna etmeye çalıştı. Ayrı eve çıkmanın zorlu olacağını söyledi ama ben kararlıydım.

---"Ehh. Ne yapalım. Tamam. Kendine güzel, büyük bir ev bak." dedi en sonunda. Çok sevinmiş, aynı zamanda da heyecanlanmıştım. Babam hakim, annem ise moda tasarımcısıydı. Ha bide kardeşim Zehra . O da benden bir yaş küçüktü ve tıp okuyup stajlık yapıyordu. Erkek arkadaşı benim dostumdu. Adı Berk.

Berk, bana ev bakmamda yardımcı oldu. Burası, Zehra'nın fakültesine ve benim çalıştığım hastaneye yakındı. Annemgile biraz uzaktı ama bu ev deniz manzaralı tepeye bakıyordu. 4+1 li müstakil kocaman bahçesi olan güzel bir evdi. Babam istediğim zaman evimizin aşçısını ve temizlikçisini alabileceğimi söyledi. Yeni hayatım yarın başlıyordu.

***********

Seda'nın ağızından ;

Ben Seda. Küçük yaşta ailemi kaybettim ve beni dedem yetiştirdi. Dedemin bir şirketi vardı, zengindi. Onu çok seviyordum ve o da beni seviyordu. Tek isteği okuyup kendi ayaklarımın üzerinde durabildiğimi görmekti. Bugün ben dedemin yanına geldiğimde onu yerde ölü hâlde buldum. Saatlerce ağladım. Sonra ölüm sebebini öğrendiğimde şok oldum. Dedem, hap içerek intihar etmişti. 1 hafta sonra anladım ki şirketi batmış, üstüne bir sürü de borca girmişti dedem. Dedem'in başka torunu olmadığı için mirası bana kaldı. Ama o mirasla borçları ödedim yine de yetmedi. Evdeki hizmetlileri özür dileyerek işten çıkardım. Yetmedi. En son da evi sattım. Yetmişti çok az bir miktar da artmıştı. Onca paradan elimde yalnızca 13 veya 14 bin lira kalmıştı. Stajımın bitmesine daha 1 sene vardı. Nasıl idare edecektim? Mecburen en yakın arkadaşım Zehra'dan yardım isteyecektim. Bana bir ev vermesi yeterdi ama sters ve üzüntüden dolayı ortada kalmıştım ve 4 gün okula gitmedim. Dedemin evinde yani eski evinde kaldım. Yeni aile daha taşınmamışlardı.