AV MEVSİMİ

Başlangıç

Uzun soluksuz görünen manzaraya karşı nefesim kesiliyordu.

Eğer atlasam sona erer miydi içimdeki yangın.. peki ya ruhum huzura kavuşur muydu.. özgür kılar mıydı beni ölmek .Kafamı hayır anlamında salladım hayır  ölmek istemiyordum ben sadece atlayıp soğuğu hissetmek kendime yaşadığımı hatırlatmak istiyordum. Titreşimdeki telefonum çaldığında kimin aradığına bakmadan kulağıma götürdüm ''efendim'' karşıdaki kişi kıkırdadığında Sinan olduğunu anlamak zor olmadı'' güzelim mekandayız geliyorsun değil mi?''derin bir nefes verip unuttuğumu düşünmemeye çalıştım ve''20 dakikaya oradayım'' deyip telefonu kapattım etrafa göz gezdirdim batan güneşe baktım güneş batıyordu gün batıyordu....şehrin yapay ışıkları yavaştan açılmıştı henüz 3 aydır olduğum şehre baktım hala alışamamıştım.... Daha fazla vakit kaybetmeyerek ,güzel ve muhteşem ötesi motoruma doğru yürüdüm.

Yaklaşıp üzerine bindim ve aynı renk olan kaskımı takmayı da ihmal etmedim özellikle geçirdiğim kazadan sonra. Yüzüme güzel bir gülümseme yerleşti. Motoru yavaşça hızlandırarak yola koyuldum ve mekana ilerledim. Vale olan çocuk beni görünce yüzünde gülümseme ile karşılama ile geldi kaskı ve anahtarı da onun eline verip hızlı adımlarla içeriye geçtim .Adımlarken bir yandan da üzerimdeki deri cekete sarılıyordum. Sinan kafasını kaldırıp benimle göz göze geldiğinde ''güzelim geldi benim'' deyip  sımsıkı sarıldı  boğulmak üzereydim ama yine de karşılık verdim. Gözüm Akın'a çarptığında sormutmuş bir bana bir Sinan'a bakıyordu.'' hoşgeldin yok mu?'' dediğinde cevap vermedi önüne döndü bende sesimi çıkarmadım ve yanıma gelen garsona bir muzlu süt siparişi verdim. ''kolun ne durumda Saye?'' diyen Sinan ile bakışlarımı  ona çevirdim kolumu havaya kaldırıp ''bu gidişle sargıyla ilişkiye gireceğiz galiba'' dediğimde benle birlikte Akın da güldü am bana göstermemek için başını çevirdi. Sinan bir bana bir gülüşüme bakıp başını salladı.''umarım hala o kaçak motor yarış yerine gitmiyorsun Saye umarım ders almışsındır yaptığın o kazadan sonra''

...

Son 3 tur diye mırıldandım içimden şehre geleli 1 ay olmuştu ki kendimi bu motor yarışlarını içinde bulmuştum. Kanıma enjekte olan adrenalin beynime kan sıçratır gibi beni zonklattığında derin nefes verdim daha da hızlandım yanımdan birini daha geçtiğimde tahminen iki motor  kalmıştı yada ben böyle sanıyordum önümdeki motordaki adam beni görünce hızlanmaya çalıştıki yapamadı titreyen elleri onu son derece zorlarken motoru sağa kırıp yoldan tamamen saptı önüme dönüp dikkatimi tümden vermeye çalıştım. Geçtiğim şeritten sonra 2 tur  daha diye mırıldandım şeritten geçerken alkışlamalar ve ıslıklar saniyeler içinde havada uçuşup gitti hızlandım sona kadar kendimi öne eğdim fakat yan aynadan gördüğüm şey kaşlarımı çattırdı.Sürücü tam arkamdaydı yapacağı şeyi anlayıp tam sağa sapacaktım ki çok geçti tam arkamdan vurdu ,hakmiyeti kaybettim son hatırladığım şey ise kolumun yanması ve çığlık atmam..

...

Arkama çarpanları kişiyi bir daha asla orada görmemiştik ki kafasında kaskı vardı Sinan ne yapsa da onu bulmadı. Çığlık atıp ona kuralların geçerli olmadığı kaçak bir yarışta bunun normal olduğunu söylemek istesem de sustum. Muzlu sütümü kafama dikip sorduğu şey normal bir şeymiş gibi  kafamı iki yana salladım. Burada olma sebebimin bu konu olduğunu anlamam uzun sürmedi ne de olsa hastaneden sonra ilk kez görüşmüştük ''ben kaçar artık sana ve Akın beyfendisine iyi eğlenceler'' Akın bir benimle birlikte kalkıp bana sarılmasıyla donup kaldım ''senin için çok endişelendim ben , öleceksin sandım be insan bi arar  ben iyiyim ölmedim der Hayır yani izin vermiyorsun eve gelmemize sana bakalım ,çok nankör çıktın sen yemin ederim'' içini dökmesiyle derin nefes aldım ona sarıldım ''beni böyle kabul etmesin Akıncım kaç yıllık arkadaşız ama yani sende beni sanki hiç tanımlıyormuş gibi konuşuyorsun ayıp değil mi? ''dediğimde üçümüzde güldük ben hala Akın'ın kolları arasındayken Sinan ayaklandı ''o zaman yarın seni sabah alıyorum ''dediğinde itiraz edecektim ki kasaya doğru ilerledi.