AV MEVSİMİ

Yeni kişi eklendi-Karan Yazgıoğlu

Arkasında tozla buluta karışan boşluğa bakıyordum ,beni kendime getiren arabanın kornası oldu başımı çevirip arabaya doğru yürüdüm .Kapıyı açıp arabaya girip oturdum ''günaydın '''sana da güzelim ''deyip arabayı çalıştırdı Sinan. ''dersinin bu kadar erken başlamasından nefret ediyorum ''diyerek söze girdiğinde güldüm ''beni almak isteyen sensin koca adam '''senin için işkence değilmiş gibi konuşuyorsun göz altlarını kapatmaya yetmemiş kapatıcın '''sus ya senin için işkence ama ben erken kalkmaya alışkın bir insanım ve göz altlarım gayet iyi gözüküyor kıskanma ''deyip üsten aynayı indirip kendime baktım ''kapatıcımı yedirmem sana ''gülerek bana takıldı. 

Sinan otoparka girip boş olan bir yere kadar arabayı yavaşlatarak ilerlerdi bir boş yer bulunca da hemen arabayı park etti ve onunla birlikte çıktım . Çıkarken gözüme bir araç takıldı gelmeden önceki motor.... daha yakından baktım ,oydu ama pek önemsediğim bir konu olmayacaktı özel yapım çakmağımı çalmış yada dızlamış olsa da peşinden koşacak değildim belaya bulaşan yada meraklı bir kız olmamıştım hayatım boyunca adımlarım hızlandı..

''Çakmağını verir misin Sinan? '''al da seninkine noldu' ' alıp dudağımı ucundaki sigaranın ucunu yakana kadar bekledim kısa bi içime çektikten sonra çakmağı masadan ona doğru ittirdim ''evde  unuttum'' 'hayırdır sen pek bir şey unutmazdın ''diyerek masaya gelen Akın a döndüm ''sana da günaydın Akın yine keyfim yerinde değilse bana sataşma'' masaya ittirdiğim çakmağı  alıp kendininkini yaktı'' ne sataşacağım kızım ben sana'' çıkışı kaşlarımı çattırırken ''şş sakin olun ne oluyor size dün barışmıştınız oysaki yine mi kavga ettiniz'' Sinan' nın sorusuyla ona döndüm ''kavga falan etmedik ama daha fazla burada kalırsam edeceğiz '' 

masadan kalktım Sinan arkamdan seslense de duymamazlıktan geldim. Hızla merdivenleri çıkıp dersin olduğu amfiye doğru ilerledim. İlerlerken hızımı alamayıp neredeyse önümdeki kişiye çarpacakken durdum ''pardon'' dedim çarptığım kişinin yüzüne bakmadan aslında karşıma baksam bile yüzüne bakmam için kafamı yukarı kaldırmam gerekeceğini farkettim .O sırada bileğimden tutup beni kendine tutup çevirdiğinde karamel gözler göz hapsime girdi soluk bir ifadeyle ona bakmaya çalıştığımda  yüzüme kısa bir süre inceleyip ''dikkat et bir daha olmasın'' dediğinde tuttuğu bileğimi bırakıp gitti..

Sadece arkasından kısa olabilecek bir süre baktım ve önüme dönüp amfinin kapısından girdim boş olan orta sıralarda bir yer bulup geçtim , hazırlamam gereken eşyalarımı çıkarıp derse girecek olan profosör ü beklemeye başladım fakat adını bile bilmediğim yabancı aklımda resmen taht edinmiş gibi çıkmıyordu nedense kendimi sakin kalmaya zorluyordum aptalın teki diye geçirdim içimden hergün birçok kişinin karşısına böyle insanlar çıkıyordu ama ben aptallık edip onun peşinden koşacak biri değildim.

Eşyalarımı diğer öğrencilere göre sakin bir şekilde topluyordum ki biri bana seslenene kadar ''Saye ''' evet? '' diyerek döndüğümde 3. sınıflardan olan yani bizden bi üst sınıfta olan Mete ile karşılaştım bana ilk geldiğimde okulu onun gezdirdiğini hatırlıyordum onun dışında pek birşey yoktu.''Sizin sınıftan birkaç kişiye fizik çalıştıracağız gelmek istersin diye düşünüyorum '''ben aslında... sanmıyorum''' sizin sınıfın kağıtlarını ben okudum ve sınav kağıdın gözlerimi kamaştıracak gibiydi' ''bunu bir iltifat olarak sayıyorum'' diyerek gülümsedim Mete ise başını hayır anlamında sallayıp kısık sesle başını öne eğip güldü.   

Gözlükleri burnunda düşecek gibi duruyordu ama nasılsa orada duruyordu. Onu fazla izlediğimi düşünüyordumki bunu onun da fark ettiğini hissettim kısık sesli gülüşünün yerini flörtöz bir gülümseme yer aldığında ''geliyorsun güzellik''  deyip eilmdeki çantamı alıp kendi omzuna taktı ve merdivenlerden aşağı ikişer ikişer indinde hızla arkasından ilerledim bu günlerlerde herkes bir şeylerimi alıyordu...

Herkes ya çimenlere uzanmış elindeki kitapları çevirip ders çalışıyormuş gibi yapıyordu yada oturup flörtleşiyorlardı . Kütüphane nin dolu olduğunu söyleseler bile şuandolu olmasına rağmen bir masanın üzerine oturup ders çalışabilirdim ama...neyse

Bizim sınıfımızdan olan birkaç kız ve üçüncü sınıflar vardı sadece bu da oldukça sessizleşmemi ve rahat hissetmememi sağlıyordu Mete hemen yanımda o da aynı şekilde ben öyle olduğum için mi bilmiyorum ama ara sıra konuya katılıyor ara sıra kitabından bir kaç yerin altını çiziyordu aslında elindeki kitap her ne kadar basit gözükse de ilgimi çekmişti.''bu kadar ses arasında kitap okuyabildiğini sanmıyorum'' dediğim de gülümseyip gözlerime baktı ardından kitabı kapatıp kenara koydu ''daha önceden çok kez bitirdiğim bir kitap ara sıra bakıp beğendiğim yerlerin altını çiziyorum ''

''ne güzelmiş'' diye mırıldadığımda kolunu omzuma atıp beni kendine yaklaştırdığında duraksayıp suratına baktım kulağıma doğru yaklaştı kısık olmayan bir sesle konuştu ''aslında iyi bir şey değil yeni şeyler okumayı çok istiyorum ama okumaya başladığım hiçbir kitapta bu kitaptaki gibi istediğim kıvılcımı bulamıyorum bu yüzden hep geri dönüp bu kitabı okumamı sağlıyor'' 

 Dediği şey beynimin bir köşesine oturduğunda ona doğru tam olarak döndüm o ise kolunu omzumdan yavaşta aşağı çekip elimi tuttu bir tepki vermememin ardından gülümsedi ''yani senin tabirinle kıvılcımı bulmuşsun ,keşfetmişsin ve hiç bir şey bunun yerini tutmuyor  ama kıvılcıma sadık kalmayıp yeni şeylerde keşfetmek istiyorsun tanrım...bu bir hastalık gibi''dediğime güldü hatta kahkaha attı ama kahkahasını birşey böldü sağ tarafa arkama doğru bakıyordu çenesi sıkılaşmıştı bile derin bir nefes verdi ''ne oluyor ''arkama baktığımda onu gördüm kahverengi saçları güneşin yansımasıyla turuncu görünürken karamel gözleri tam karşıya bize doğru bakıyordu arkadaşları yanında olmasına rağmen duvara yaslanıp dakikalardır bizi mi izliyordu düşüncesi  bile bende çekingenlik yaratırken sormaya cesaretim oldu'' onu tanıyor musun?''kısa bir bakışın ardından bana doğru döndü'' tanıyorum son sınıflardan pisliğin tekidir okulu dondurmuştu ama ne olduysa geri gelmiş''' anladım'' kafamı hafifçe salladım elimi tekrar tutup dikkatimi çekti ''uzak kalman gereken birisi o Saye gerçekten bir kızın uzak kalması gereken bir pislik eğer senin karşına çıkarsa veya herhangi bir şey  olursa bana söylemelisin''' sanmıyorum ben karşıma çıkacağını'' zaten çıktı ne diye iyice yalana batıyorsun ''hayır gördüğüm en güzel kızlardan birisin Saye ve oldukça dikkat çekiyorsun her ortamda bile Mert bile bana seninle konuşmak istedğinden bana bahsetti ama eğer seni tanımıyor olsaydım buna izin verirdim'' dediğinde donup kaldım  bakışlarım çaprazımında kalan Mert e döndüğünde tek odak noktası ellerimiz olduğunu farkettim oraya dalmış gibiydi hızla elimi olduğu yerden çekip oturuşumu düzelttim '' peki senin şu tüm nefretini toplamış kişinin adı ne'' soruma birde suratıma bakan Mete yüz ifadesini tutarak cevap verdi ''Karan Yazgıoğlu''

                                                   BÖLÜM SONUUUUU 2

evet bölüm sonumuz geldi ehe bir sonraki bölüm kavisli ve uzun olacak diye düşünüyorum düşünüyoruz olur insallah hadi öptüükkkkkkkk