Μέρος 3ο

33 7 0
                                    

Έχω να γράψω ένα χρόνο βασικά και δεν έχω ιδέα αν θα το δει κανείς αυτό...αλλά εντάξει..


Κάθισα στην καρέκλα του γραφείου μου και έπαιζα νευρικά με ένα στυλό. Τον αντιπαθητικό! Πήρα μια ανάσα και έδωσα ώθηση με τα πόδια μου για να κάνει μια στροφή η καρέκλα. Τον άφησα να φύγει ενώ έπρεπε να συζητήσω μαζί του για τις παραγγελίες..και έχουμε και συνέδριο σε λιγότερο από 15 λεπτά που να πάρει! Πέταξα στο στυλό μου,πήρα έναν φάκελο και σηκώθηκα από την καρέκλα. Με σταθερό βήμα,βγήκα από το γραφείο μου και κατευθύνθηκα προς το δικό του. Χτύπησα 2 φορές την πόρτα και χωρίς να περιμένω άνοιξα την πόρτα. Τον είδα να μιλάει στο τηλέφωνο καθώς σήκωσε το βλέμμα του επάνω μου και μου έκανε νόημα να περάσω αλλά να μην μιλήσω.

Έγνεψα και μπήκα κλείνοντας την πόρτα.

"Ρε μαλάκα είσαι σοβαρός;" γέλασε.

Τον κοίταξα νευριασμένα. Μου είπε να κάνω σιγά για αυτό; Νόμιζα ότι το τηλεφώνημα ήταν σοβαρό.

"Matt" είπα και ύστερα καθάρισα λίγο τον λαιμό μου. "Ήθελα να συζητήσουμε για τις παραγγελίες αυτού του μήνα γιατί ακόμα εκρ-"

γέλασε και έκανε μια στροφή με την καρέκλα του.

"Και εσύ τι είπες;"

Έμεινα να τον κοιτάζω. Με γράφει; Πλησίασα και πέταξα τον φάκελο στο γραφείο του. Έκανα μεταβολή και βγήκα γρήγορα από εκεί μέσα.


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Γύρισα ελάχιστα την καρέκλα μου και την είδα να βγαίνει από το γραφείο μου. Άκουγα τον Paul να μου μιλάει καθώς τα μάτια μου έπεσαν στον φάκελο.

"Πρέπει να σε κλείσω" τον διέκοψα και το έκλεισα αμέσως. Κοίταξα την ώρα στον υπολογιστή και σηκώθηκα. Έφτιαξα την γραβάτα μου και πήρα τον φάκελο. Τον άνοιξα και κοίταξα για λίγο τα χαρτιά. Αφού τα έφτιαξα βγήκα και πήγαινα στην αίθουσα συνεδριάσεων.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Μετά από μια ώρα και 20 λεπτά, σηκωθήκαμε επιτέλους και ένιωσα το σώμα μου χίλια κομμάτια. Ήμουν τόσο κουρασμένη. Από την άλλη τον κοίταζα άνετο και ξεκούραστο να μιλάει με τον κύριο Cadrol..φυσικά κουράστηκε πολύ στο τηλέφωνο σήμερα. Τον παρατήρησα για λίγο. Τα μαλλιά του ήταν ακόμα άστατα, πεσμένα μπροστά. Η γραβάτα του, ήταν χαλαρωμένη..εκείνος είχε τα χέρια του στις τσέπες του παντελονιού που είχε τέλεια εφαρμογή πάνω του. Γύρισε και με κοίταξε. Σήκωσα το βλέμμα μου πάνω του για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου και πήρα τον φάκελο. Γύρισα και βγήκα έξω.


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Μιλούσα με έναν αγοραστή και για λίγο είχα εθιστεί στην συζήτηση. Μου αρέσει αυτό που κάνω. Είχα μεγαλύτερα όνειρα,αλλά η θέση μου στην εταιρία είναι υψηλή και δεν θα έλεγα ποτέ όχι σε τέτοια θέση. Ούτε εγώ, ούτε κανείς.

"Πως ήταν το ταξίδι σας στην Κίνα;" τον ρώτησα και έβαλα τα χέρια μου στην τσέπη του υφασμάτινου παντελονιού μου. Προτού απαντήσει γύρισα και την κοίταξα που βρισκόταν διαγώνια μου. Με κοίταξε ειρωνικά νομίζω, ή είναι απλώς κουρασμένη. Έκανε μεταβολή, έφυγε και γύρισα αμέσως στην συζήτηση.


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Μπήκα στο γραφείο και πήρα το παλτό μου και την τσάντα μου. Τέλος και σήμερα. Άνοιξα την πόρτα για να βγω και είδα τον John ακριβώς απέξω έτοιμο να μπει νομίζω..μόλις τον είδα ένιωσα όλη την κούραση να γίνεται πιο έντονη και απλώς λύγισα λίγο τα γόνατα μου πέφτοντας στην αγκαλιά του.

"Αγάπη μου" μουρμούρισε και με κράτησε φιλώντας με στα μαλλιά. Δεν ήθελα να μιλήσω, απλά να κοιμηθώ. Είχα κλείσει τα μάτια μου και καθόμουν εκεί για λίγο.

"Πάμε!" μου είπε και τότε τα άνοιξα. Ήταν στην άκρη του διαδρόμου και κοίταζε, όμορφος,ατημέλητος. Πήρα μια ανάσα και στηρίχτηκα κανονικά στα πόδια μου.

"Πάμε.." του χαμογέλασα και πήρα το χέρι του.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: May 30, 2015 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Hold on,we're going homeWhere stories live. Discover now