Siyah ve Beyaz

14.Bölüm

Efe ve Kanat gerçekten çok iyi anlaşmışlar beraber oyun oynuyorlar ekim'de gülerek onları izliyordu. Ama maalesef saat gelmişti 

Efe : ''Gitmek istemiyorum''

Ekim : Merak etme bir tanem. Çok az daha ayrı kalıcaz sonra yine beraberiz 

Efe : ''Peki Kanat abi''

Ekim : Oda bizimle olucak 

Nermin ve Efe gittiğinde Ekim hemen ağlamaya başlamıştı bile Canan kardeşine iyi davranmıyordu buna adı kadar emindi 

Ekim : Efe'ye kötü davranıyor 

Kanat : Baban mı 

Ekim : Babam değil ama Canan  kesinlikle davranıyor 

Kanat : Efe'nin hiç mi iyileşme ihtimali yok 

Ekim : Bildiğim kadarıyla hayır 

Kanat : Ama pes etmemiş daha 5 yaşında ama ablasından hayatını kolaylıştırıcak herşeyi öğrenmiş 

Ekim : Abartma 

Kanat : Hiçte abartmıyorum herkesin hayatına sihirli bir değnek gibi değiyorsun 

Ekim parmak uçlarını yükselip dudaklarını birleştirdiğinde Kanat'ta sağlam olan kolu ile sımsıkı sarılmış öpüşmelerini daha da derinleştirmişti ama Rıza Günay uzaktan onları izliyor oğlunun mutlu olması onu öfkelendiriyordu 

- Ev - 

Neşe ve Metin Suna'nın Rıza'dan boşanabilmesi için gereken bütün bilgileri toplamaya çalışıyorlar ama bu sandıklarından daha da zordu tabi

Suna : Biran önce biter dimi bu iş 

Metin : Arkadaşla konuştum mahkemede birinin tanıklık etmesi sayesinde çok kolay bitebilir 

Neşe : Kanat'ta eğer kendi başına gelenleri anlatırsa 

Aziz : Kanat bir şey biliyor onun hakkında 

Metin: Ne gibi 

Aziz : Bilmiyorum ama bana ne zaman vurmaya kalksa Kanat'la göz göze geldiği anda duruyordu 

Neşe : Bunu öğrensek daha iyi olur bence 

Kanat Rıza ile ilgili ne biliyorsa onu baya korkuttuğu ve köşeye sıkıştırdığı kesindi sonuçta 

- Dağ Evi - 

Eve geldiklerinde Kanat ilaçlarını içip uyuduğunda Ekim'de kitap bulmuş onu okurken bir sayfadan kendi resmi düşmüştü. Kanat'ın bazı hareketleri onu hala kokrkutsada da kendisine zarar vermiyceğini biliyordu ama Kanat'ın biran önce tedavi olması gerekiyordu yukarı çıktığında yatağında masumca uyuduğunu görünce yanına oturup saçlarını sevip 

Ekim : Gözlerinde o büyüyemeyen çocuğu görebiliyorum. Ben hiç bırakmıycam seni 

Aşağı indiğinde evde birşey kalmadığı için evin biraz yakınındaki markete gitmiş çok geçmeden de Kanat uyanmış Ekim'i göremeyince etrafı ararken Rıza'yı görür 

Kanat : Ne işin var senin burada 

Rıza : Demek o kızda seni terk etti ha 

Kanat : Kes sesini

Rıza : Sana kim dayanır ki zaten

Kanat : Ekim beni seviyor

Rıza : Sen öyle zannet oda arkasına bile bakmadan senden kaçıcak kimse sevmiycek seni

Kanat : DEFOL

Onu kapıya attıktan sonra derin derin nefes almaya çalışıyor ama başaramamış o sıra Ekim'de gelmiş Rıza nın arabasını görünce koşarak eve gittiğinde Kanat'ın yerde nefes almaya çalıştığını görünce hemen yanına koşmuş

Ekim : Kanat. Kanat bak buradayım ben nefes al buradayım

Kanat : Buradasın

Ekim : Buradayım

Başını boynuna gömmüp nefes almaya başladığında Ekim de onu ensesinde öpmüştü

- Kafe -

Canan saatlerdir kafede oturup bekliyor ve artık iyice sıkılmıştı ama sonunda beklediği insan geliyor

Canan : Neredesin sen Salih

Salih : Geldim patlama

Canan : Yeni bir iş yapmaya hazır mısın

Salih: Gene kimin yuvasını yıkacan

Canan : Neşe yi özledin mi

Salih : Özlemem mi be

Canan : Tamam o zaman

Salih geçmişin en büyük kilit noktasıydı. Canan'ında sırdaşıydı

- Ev -

Kanat zar zor sakinleşip tekrar uyumuş Ekim'de elini bırakmamıştı o halini gördükten sonra Kanat'ın tedavi olmasını daha da istiyordu

Kanat : Ekim

Ekim : Buradayım canım

Kanat : Neredeydin

Ekim : Evde malzeme kalmamış onları aldım sadece

Kanat: Git sakın bırakma beni

Ekim : Bırakmıycam söz veriyorum bırakmıycam

Kanat : Bende seni bırakmıycam

Ekim: Hadi gel gidiyoruz

Kanat: Nereye

Ekim : Çocuk olmaya

Ele ele lunaparka geldiklerinde Kanat şaşırıp kalmış bu yaşına kadar.hiç gelmemişti Lunaparka

Ekim : Bu gün ikimizde çocukluğumuza gidicez

Kanat : Ben hiç gelmedim buraya

Ekim : Nasıl yani

Kanat : Gelmedim işte daha doğrusu getiren olmamıştı

Ekim: Ama bak ben buradayım. Hadi

El ele bütün oyuncaklara binip çocuklar gibi eğlenmişler dönme dolaba bindiklerinde en tepeye geldiklerinde bütün İstanbul ayaklarının altındaydı

Ekim : Çok güzel dimi

Kanat: Evet

Ekim : Bakmıyorsun bile Kanat

Kanat : Hem İstanbul manzarası hemde sen daha ne olsun işte.

Ekim : Kanat lütfen rahat ol ben seni asla bırakmıycam

Kanat : Elimde değil ki hayatımda şüphe duymadan sevildiğimi his ediyorum

Ekim : Ve hep sevicem

Dudakları birleştiği anda güneş batmış huzurla alınlarını birbirlerine yaslamışlardı