4

219 33 38
                                    

- აჰჰჰ მამიკო აჰჰ უფრო სწრაფად!!! - ეს ხმა მაღიზიანებდა. ჯულიას ოთახს ვალაგებდი. თვითონაც აქ იყო, მაგრამ ისე იჯდა თითქოს არაფერი, თითქოს და მისი ძმის ოთახიდან არ გამოდიოდეს ეს ამაზრზზენი ხმები.

- რატომ შეწყვიტე? მიდი გააგრძელე მანდ მტვერია გადასაწმენდი - ირონიულად ჩაიცინა

- უკვე მეოთხეჯერ ვალაგებ ამ ადგილს ჯულია! - იმედია ერთ დღეს მისი გატყავების შანსი მომეცემა ისე არ მოვკვდები.

- აააჰჰჰჰ ვათავებ მამიკო აჰჰ!! - ჯულიამ ჩაიცინა. გაბრაზებულმა ტილო სახეში ვესროლე და ოთახიდან გამოვედი. ჯულიას ყვირილის ხმა მთელს სახლში ისმოდა.

- როგორ გაბედე?!??! - ყურადღება არ მიმიცევია ისე წამოვედი.

ჩემს ოთახში საწოლზე ვგდივარ და თავში ჯულიას და ჯონგუკის გატყავების სცენას წარმოვიდგენ. მეღიმება. ამ დროს გვერდით დედაჩემი მიჯდება

- რატომ იღიმი? - ჩაიცინა

- არაფერი დაივიწყე - გადავბრუნდი, მაგრამ ის მაინც არ მეშვებოდა

- მითხარი მითხარი ვინმე მოგწონს? - ღიმილით შემომხედა. ვერ ვიტან ასეთ კითხვებს.

- დედა ფეხი აღარ გტკივა? - თვალები ავატრიალე

- თემას ნუ ცვლი! მითხარი ვინმე მოგწონს? - ღრმად ჩავისუნთქე და ზურგზე დავწექი

- არვიცი

- არ იცი? - თავი გავაქნიე

- მესმის შენი - თავზე ხელი გადამისვა - დროს მიენდე დამიჯერე. - გამიღიმა და წავიდა

_______________________________

მთელი ორი კვირის განმავლობაში ჯონგუკს შეძლებისდაგვარად ვაიგნორებდი, მაგრამ ის მაინც ჩემთან ახლოს ყოფნას ცდილობდა.

კაფეტერიაში ვზივარ და დონატს ვჭამ. ჯონგუკი მოდის ჩემსკენ გაღიმებული და ხელს მიქნევს. დებილი. ჩემს მაგიდასთან აპირებს მოსვლას როდესაც გაბრაზებული ჯულია ასწრებს და წინ მიდგება.

in love with a playboy •|| J.jkWhere stories live. Discover now