浮世「𝙎𝙐𝙉𝙆𝙄」

三

"​​ဆောလ်နူးစံ ပြန်ပါ​တော့ဆို!"

နီခီရဲ့အသံကိုကြားလိုက်မှာ​သေချာ​ပေမယ့် ​အဲ့ဒီကင်မ်​ဆောလ်နူးက​တော့ ​​လှေကားထိပ်က ​တော​စောင့်နတ်ရုပ်ထုကြီးကိုပဲ စိတ်ဝင်စားစရာလိုကြည့်​နေတယ်။

ကိုရီးယားသား​တွေ ​ပြောရတာလက်​ပေါက်ကပ်တယ် တကယ်!

ဒီက​တော့​စေတနာနဲ့ မိုးမိမှာစိုးလို့ပြန်ခိုင်း​နေတာ​မရဘူး။​ပေကပ်​နေတာ။

စကားပြန်မရတဲ့သူကြောင့် ​ခေါင်းခါရင်းကိုယ့်အလုပ်သာကိုယ်ဆက်လုပ်​နေလိုက်​တော့သည်။

အခုတ​လောမိုးကအမြဲလိုလိုရွာ​နေတာ​ကြောင့် ဘုရား​ကျောင်း​လှေကား​တွေမှာ ​ရေညှိ​တွေတတ်​နေပြီဖြစ်သည်။

ပထမတစ်​ခေါက်တိုက်ထားတာက သိပ်မကြာ​သေးဘူးဆို​ပေမယ့် ​​လှေကားကမက်တာမို့လို့ ​​ချောမကျ​အောင်အ​တော်​လေးဂရုစိုက်ရသည်။

တခြားသူ​တွေက​တော့ ​တော်ရုံတန်ရုံ ​ဒီတောင်​ပေါ်ဘုရား​ကျောင်းကိုဘယ်သူမှမလာကြပါဘူး။

​နေ့တိုင်းလာ​နေတဲ့ ရှုပ်ပြာရှုက်ပြာ​ဆောလ်နူးစံ​ကြောင့်သာ။

တဖျက်ဖျက်တိုက်ခတ်လာတဲ့ မိုး​ပြေး​လေ​​ကြောင့်လက်ကို​ဘေးနားက စမ်း​ချောင်း​လေးမှာနှစ်​ဆေးလိုက်ပြီး လုပ်လက်စအလုပ်ကိုရပ်လိုက်သည်။

အခုထိ​တော​စောင့်နတ်ရုပ်ထု​​ဘေးနားမှာပဲ ​ပေကပ်ကပ်နဲ့ရပ်​နေတဲ့ ​​ဆောလ်နူးစံကိုလှမ်းကြည့်လိုက်​တော့သိသိသာသာမျက်နှာလွှဲသွားသည်။

ကင်မ်​ဆောလ်နူးဒီ​နေ့ ဆိုး​နေရတဲ့အ​ကြောင်းရင်းက မနက်ကျရင်နီခီနဲ့အတူ ​တောထဲကိုလိုက်ချင်​နေတာ​ကြောင့်ဖြစ်သည်။