Yolun çok başında çok yarısındaydım...
Tekim karanlık olan o odanın içinde yaptığım tek şey uzanmak ve yine uzanmak dışarıdan at arabalarının tekerlek sesleri duyuluyor. Kalkmak lazım gitmek lazım geliyor, ama yapamıyorum mıhlanmış gibisine.
Sevmiyorum,herkesin gözünde efsunlaştırdığı dünyevilik benden yana değil ben de ondan yana değilim.
Bu evin içinde çürümeye mâhkum kitaplarım ve ben uğruna terk ettiğim büyük bir gelecek.
İşlediğim tek suç aslında benim için en doğru olan yol gibiydi,farklı olduğumu söylerdi babam haklıydı elbet.
Ben karanlık tarafı aydınlığa tercih etmiş değilim,aydınlığın da karanlığa tercih etmedim,araftayım. Benim için olması gerektiği gibi.
Şimdi yalnız başımayım. Eski kerpiç bir evde hiçbir amacı olamayan, hayattan hiçbir şey beklemeden ruhumu cehennemin derinliklerinde kaybetmişim gibi yaşıyorum. Yaşıyorum ama kaybolmuş gibi, sislenmiş gibi, sûkût gibi.
Belki babamın yaptığım bu işi öğrendiğinde beni terk etmesi onun için de benim için de doğru bir karardır. Her yalan söylediğimde vicdanım tarafından zulme uğramak zor geliyordu. Zalimlik,iğrençlik gibi geliyor ama bir şeylerden dönmek, vazgeçmek zorluktur. Afyona duyulan bağımlılık gibi, tama gibi ihtiyaç duyuyorum bu yerilen şeye.
Etraf aydınlanmaya başlıyor, güneş doğuyor yavaş yavaş. Uykusuz gözlerle öylece odamı seyrediyorum. Kalkıyor ve şehire inmek için hazırlamaya başlıyorum. Gitmeden önce elde ettiğim eşyalarıda bir torbaya koyup çapacul giysilerim ile yola çıkıyorum.
Bugün pazar meydanında festival varmış, bu bizim için büyük bir güzelliktir.
Festival başlamadan evvel elde ettiğimiz eşyaları satmak için her zamanki gibi hepimiz meydanın başka uçlarında tezgahlar kuruyoruz. Altı kişiyiz her tezgahın önünde iki kişi var. Elde ettiğimiz eşyalar her zamankinden daha fazla olduğu için elde edeceğimiz parada fazla olacaktı.
Benim yanımda henry vardı, diğerlerinin aksine Henry ile daha iyi anlaşıyordum. Zekiydi nerede ne yapacağını iyi bilir ve en az benim kadar hızlı hareket ederdi.
Üç saate yakın bir süre sonra eşyaları satmayı bitirmiştik. Sadece küçük değersiz bir kaç yüzük kalmıştı. Sıradan bir gün olsaydı akşama kadar anca bitiriridik,bugün festivalden dolayı erken bitirmiştik.
Halk toplanmaya müzikler çalmaya başlıyor festival başlamak üzere, hızla tezgahları toplayıp bizi bekleyen asıl eğlenceye hazırlandık. Pazar meydanı alabildiğine kalabalıklaştı genci, yaşlısı, çocuğu, burjuvası, zengini, soylusu, fakiri, dilencisi herkes meydandaydı e hadi o zaman başlıyoruz.
-kesinlikle ne yaptığımı bilmiyorum sadece denemek istedim güzel bir şey olursa devamını getireceğim.
-Sanırım hesabımda cinlerle konuşuyorum-
07.05 23
