Kate: Ada nasılsın, iyi misin?
Ada: İyiyim ama o bahsettiğim tuhaf hayaleti gördüm.
Kate: Nasıl yani? Ne dedi sana?
Ada: Onun nasıl öldüğünü ortaya çıkarmamı ve onun deli birisi olmadığını herkese kanıtlamamı istedi ve polise asla söylememi istedi.
Kate: Nasıl yapacaksın ki?
Ada: Hiçbir fikrim yok! Nasıl ölmüş bir adamın deli olmadığını kanıtlayabilirim!
Kate: Senden neden böyle birşey istedi ki? Neden senin böyle bir olayı aydınlatabileceğine inanıyor anlayamadım.
Ada: Eğer ki kanıtlayamazsam...
Kate: Kanıtlayamazsan ne olacakmış?
Ada: Beni öldürecekmiş, ölümlerden ölüm beğenirsin dedi kanıtlayamazsam. Ben şimdi ne yapacağım?
Kate: Ölmüş birisi nasıl öldürebilir ki çok saçma. Sonuçta ölmüş hayalet bir adam sana zarar veremez korkma Ada.
Ada: Artık düşünemiyorum. Ölmüş birisinin birisini öldürmesi ne kadar mantıksız olsa da bunu aklımdan çıkaramıyorum!
Kate: Evet bu imkansız yani o hayaletin söylediği şeyleri dikkate alma ve artık bunu düşünmeyi bırak. Yoksa gerçekten kendine zarar vereceksin.
Mia: Kızım hazır mısın? Artık eve gidebiliriz.
Ada: Evet hazırım gidebiliriz anneciğim.
Mia: Kate kızım sende eve git artık annen merak ediyordur seni kaç gündür okuldan sonra buraya geliyorsun.
Kate: Tamam Mia teyze ama Ada için gerçekten endişelenmeye başladım.
Mia: Ada birşeyler mi söyledi? Neden bu kadar endişelisin?
Kate: Yalnız kaldığımız zaman anlatırım Mia teyze.
Mia: Ne oldu bak şimdi böyle söyleyince bende endişelenmeye başladım. Ada sana ne dedi sana?
Kate: Anlatacağım ama Ada varken olmaz.
Mia: Peki kızım daha fazla ısrar etmeyeceğim konu her ne ise Ada yokken konuşalım.
Ada: Hadi çıkalım artık buradan!
Mia: Sen nasıl istersen kızım, hadi gidelim.
...................................................................................
1 saat sonra...
Mia: Kızım odana gidip biraz uzanıp dinlen, birşeye ihtiyacın olursa bana seslen hemen gelirim.
Ada: Olur ama en azından uykuya dalana kadar yanımda kalsan olur mu anne?
Mia: O nasıl bir soru tabi ki olur, kalırım birtanem.
Ada: Teşekkür ederim anneciğim.
Mia: Yeter ki sen iyi ol birtanem. Hadi kapat gözlerini ve biraz dinlen ben buradayım.
Ada'nın kafa sesi: Ne yapmalıyım? Keşke birileri bana bu konuda yardımcı olabilse...
Acaba gerçekten tüm bu yaşadıklarım birer hayal ürünü mü? Beynim bana sadece böylesine saçma bir şaka yapıyor olsa gerek, bu şekilde düşününce gerçekten kulağa çok mantıklı geliyor. Kime anlatsam böyle düşünür, kim inanır ki bu söylediğime herkes hayal dünyasında yaşayan 12 yaşındaki bir çocuk gözüyle bakarlar. Haklılar da çünkü gerçekten çocuğum ve hayal dünyam yaşıtlarıma göre çöl daha gelişmiş. Neyse gerçekten dinlenmeye ihtiyacım var o yüzden bunları düşünmeyi erteleyip daha sonra ne yapacağıma karar vereceğim.
2 gün sonra..
Öğretmen: Adacığım nasılsın daha iyi misin? Ne zaman kendini kötü hissedersen söyleyebilirsin ve eve gidebilirsin.
Ada: İyiyim öğretmenim, teşekkür ederim.
Ada'nın kafa sesi: Daha birkaç gün önce Kate ile bir olayı sessizce konuşurken kızıp bağırıp çağıran kendisi değilmiş gibi davranıyor. Gerçi ondan önceki zamanlarda da çok iyi davrandığını söylemem haha. Neyse ben bu durumu aleyhime çok güzel kullanırım. Bunu düşünürken bir anlığına sesli kahkaha tufanı geldi, tabi ki dışarıya bırakmadım onu kafamın içinde tuttum. Artık ne zaman canım sıkılırsa izin alıp gidebilirim.
Kate: Ne düşünüyorsun hala o hayaletin söylediklerini mi düşünüyorsun? Bırak artık onu düşünmeyi.
Ada: Hayır onu düşünmüyordum.
Kate: Bunu duymak güzel, artık bunu düşünüp kafanı meşgul etme. Sadece derslere odaklanalım ve sınavlarımızı atlatalım.
Ada: Evet, haklısın. Artık bu işleri bırakacağım ve yaşıtlarım gibi normal bir hayat yaşayacağım.
Kate: Bunu duyduğuma çok sevindim arkadaşım.
Ada: Okuldan sonra biraz parka falan gidip eğlenelim mi?
Kate: Bu harika bir fikir!
Ada: Tamam, o zaman anlaştık!
Kate: Ada sana birşey soracağım.
Ada: Ne soracaksın?
Kate: Kızmak veya kırılmak, küsmek yok ama tamam mı?
Ada: Ne soracağını çok merak ettim. Tamam yok, söz.
Kate: Neden benden başka arkadaş edinmiyorsun?
Ada: Bunu hiç sorgulamadım o yüzden buna cevap veremem haha. Bir anda neden böyle bir soru aklına geldi?
Kate: Bilmiyorum, bir anda geldi aklıma.
Ada: Peki haha.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlık Ruhun İntikamı
ParanormalÇok tuhaf sesler duyuyorum ve çok korkuyorum sanki birisi tarafından izleniyorum. Yardım istiyorum ama kimseye sesimi duyuramıyorum... Sanki yavaş yavaş deliriyormuşum gibi ya da bir kabusun içindeyim bilmiyorum. Sanki birisi bana usul usul yaklaşıy...
