37. Viering

31 5 4
                                    

37. Viering

Het was vroeg en rustig buiten op het oefenterrein. Ik had Amon bij me die naast me lag, we hadden een aardig uitgebreid ochtendwandeling gehad. Na drie dagen niks doen vond ik het even tijd om weer een beetje beweging te krijgen. Uitdagend was het alleen niet. Er hingen een aantal schietschijven op verschillende hoogtes op de muur, ze waren ook verschillend in groottes. En er stonden een aantal op de grond, ook verschillende groottes en afstanden. Ik schoot snel een aantal pijlen op ze af en toen ik er nog een paar schoot hoorde ik iemand aankomen.

'Ik vroeg me al af wanneer ik je zou zien'. 'Goedemorgen hoogheid'. Ik draaide me om, deed de boog om en boog voor prins Rennyn. 'Voor mij hoef je niet te buigen Selena, na alles wat je gedaan hebt'. De paar soldaten die er waren zag ik op afstand een paar nieuwsgierige blikken werpen. 'Zwaardvechten is meer mijn expertise' zei hij terwijl hij wees naar de pijlen die bijna overal wel in het oog zaten. Ik begon te glimlachen. 

'Paardrijden geloof ik ook wel', hij keek mij even verbaasd aan voordat hij ook begon te glimlachen. 'Je hebt mij zien rijden'. 'Maar natuurlijk, ik moest van alles checken en controleren'. Hij schudde glimlachend zijn hoofd. 'Ik geloof dat je meer gedaan hebt dan anderen ook maar door hebben of van je weten. En je liet mij even met mijn mond vol tanden staan toen je liet merken dat je oud Elfs sprak'. Hier moest ik iets om lachen. 

'Mijn excuses, als ik zou blijken dat ik jullie kon verstaan dan wisten jullie meteen dat ik geen bediende was'. 'Dat geeft niet, je moest je werk doen'. Hij was even stil en keek naar de schietschijven. Ik had het idee dat hij nog wat wou zeggen dus bleef ik ook stil. 'Heb je de uitnodiging ontvangen?' vroeg hij uiteindelijk. 'Ja, de anderen kijken er enorm naar uit'. 'Jij niet?' vroeg hij meteen. 

'Als ik eerlijk mag zijn? Eén zo'n feest was genoeg voor mij. Elk feest wat ik ooit zal hebben zal nooit in de buurt komen van het gemaskerd bal hier in het kasteel. Maar degene die nog niet eerder hier iets in het kasteel gehad hebben kijken er enorm naar uit'. Hij knikte even. 'Begrijpelijk, maar je bent er wel toch?'. 'Ik zal er zeker zijn' zei ik glimlachend. 'Dan zal ik je weer op het feest zien' zei hij. 'Het is goed je weer even gezien te hebben Selena'. Hij gaf aan weer terug te moeten en vertrok vervolgens. 

Ik haalde daarna maar mijn pijlen uit de schijven waar ik bij kon en vroeg om vervangende voor degene die nog hoog in de schijven aan de muur zaten. Amon liep met mij mee naar binnen richting de slaapkamer. 'Zo, jij was erop tijd uit' zei Eloën die spullen bij elkaar aan het rapen was. Amon zocht een plekje op mijn voeteneind en maakte het zich daar gemakkelijk. 'Ik verveelde me een beetje eigenlijk, en ik wou wat beweging krijgen'. Eloën knikte wat en gaf aan dat ze zich ging douchen en liep richting de badkamer. Er werd geklopt op de deur. 

'Selena?', het was Meirin. 'Kom maar binnen!' riep ik. Ze kwam binnen met een zak. 'Ik kwam gistermiddag langs maar je was er niet'. Ze legde de zak neer op Eloën's bed. 'Deze lag op mijn bed toen ik terug kwam van het ontbijt. Jouw naam stond erop'. 'Mijn naam?' vroeg ik verbaasd. Ze haalde haar schouders op en gaf mij vervolgens een enveloppe. Daar stond inderdaad mijn naam op. Ik maakte het open en haalde er papier uit waar niet veel op stond.

Deze is bestemd voor jou.

Bewaar je een dans voor mij?

R.

'R?' vroeg Meirin, ze stond naast me en had meegelezen. Ik keek haar even aan met een opgetrokken wenkbrauw. 'Sorry, maar ik was erg nieuwsgierig' zei ze met een kleine blos op haar wangen. Ik begon te lachen toen ze dat zei en wierp vlug een blik in de zak. Het was de jurk van het bal! 

'Prins Rennyn?' zei ze vervolgens. Ik keek weer even naar de brief en las het nog een keer. Hij heeft wel met mij gedanst die avond. 'Wat is dat?' vroeg Meirin vervolgens waar mijn oog op dat moment ook op gevallen was. In de hoek van het papier stond een klein boompje getekend. 'Een boom' zei ik. 'Een boom?'. Een boom. Ik begon te grijnzen. Het was Rhys. 

Strijders; Il ElensarWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu