12. Elensar

1.3K 61 45
                                    

12. Elensar

'Ja schoonheid wakker worden!' en ik kreeg een forse duw tegen mijn rug. 'Alhoewel, ik kan je in de ochtend niet echt een schoonheid noemen' ik rolde met mijn ogen bij zijn opmerking. Waar heeft die gozer toch last van. Ik kreunde en kwam langzaam overeind en rekte me uit terwijl ik nog op mijn knieën stond. 

'Drink snel want we gaan zo weer' en ik kreeg onverwachts m'n fles naar me toe gegooid. Ik reageerde snel en ving hem waardoor Rhys me even verbaasd aan keek. 'Wat?' zei ik schouderophalend. Het was snel ja maar geen vreemde beweging waardoor ik mezelf verried. 'Jij bent een half elf toch?'. 'Waar is Druindar eigenlijk' ik keek om me heen en stond met moeite op. 'Op zoek naar wat eten maar, half elf?' vroeg hij weer. 

'Ja Rhys een half elf. Mijn moeder is een elf en mijn vader is mens. Mijn moeder is opgegroeid op de grens en leerde zo de mensenwereld kennen inclusief mijn vader'. Het kwam wel vaker voor dat elfen die op de grens woonde in aanraking kwamen met mensen en soms zelfs met een mens trouwde en die kant op trok, zoals mam. 

'Wat doe je hier eigenlijk?' ik moest even nadenken met hoe ik daar antwoord op ging geven. 'Ik heb nog een oom, tante en neefjes in Amerce wonen en die wil ik graag leren kennen want ik heb ze nog nooit gezien'. 'Hoe ken je de weg?'. 'Omdat ik een half elf ben betekent het nog niet dat ik niet weet hoe ik moet gaan. Bovendien pak ik de dorpen die ik tegenkom zodat ik zeker weet dat ik goed ga'. 

'Waarom zo gewapend?'. 'Allemachtig wat is dit, een interview met Selena?'. 'Interview?' en hij keek me niet begrijpend aan. 'Wat is dat?'. 'Iets met een hoop vragen' ik zag dat hij het niet snapte dus voegde er een 'laat maar' aan. 'Maar dan mag je nog wel antwoord geven'. 'Zoals ik al zei waren een aantal van mijn nichtje, boog is voor mijn oom maar het zwaard en kruisboog van mij voor als er wat gebeurt'. 'Je vergeet je werpmessen nog'. 'Voor mij zijn het geen werpmessen maar messen om dieren te ontdoen van hun vel en vlees. Genoeg informatie nu?'. 

'Messen om dieren te ontdoen van vel en vlees? Ben je gek?! Dit zijn goede werpmessen man die moet je niet daarvoor gebruiken!'. Ik haalde mijn schouders op en keek hem gewoon aan. Hij pakte er één bij zijn bovenarm en gooide die vlak langs me heen. Ik kromp maar wat ineen zodat hij zou denken alsof ik er bang voor was dat hij mij raakte. Hij begon te lachen toen hij dat zag. 

'Ik raak je heus niet dus wees maar niet bang'. 'Je weet maar nooit met jou'. Ik hoorde geritsel achter me en voetstappen naderen wat een teken was voor mij dat Druindar eraan kwam. 'Goedemorgen Selena'. 'Goedemorgen' zei ik beleefd terug toen hij langs me liep. 'En tegen mij zeg je geen goedemorgen' zei Rhys een beetje verontwaardigd. 'Waarom zou ik, jij zei het ook niet tegen mij'. 

Ik schuifelde wat naar achter aangezien mijn voeten nog vastgebonden zaten en bukte voorover om mijn deken te pakken en uit te kloppen. Ze moeten maar snel op die plek aankomen waar dat ook zijn mag want ben het vastbinden nu wel een beetje beu. Mijn polsen waren gevoelig omdat ze bijna continu vast zaten en aardig strak en tijdens het slapen kon ik bijna geen andere houding aannemen omdat ik altijd met m'n voeten bij elkaar lag. Gold trouwens ook voor mijn polsen. 

'We lopen nog een stuk door en dan zullen we er rond de middag zijn'. Ik keek op zodra hij het zei. Hèhè dat werd tijd, alsof hij me had gehoord. Ik rolde mijn deken op en Rhys nam het van me over zodat hij het bij m'n tas kon leggen en vast kon binden. 'Waar zijn we dan rond de middag' Druindar keek me alleen maar aan en zei niks. Ach, ik kon het proberen. 

'Kan één van jullie m'n voeten misschien los maken want ik ga niet springen'. 'Waarom niet? Zou een leuk gezicht zijn'. 'Grappig Rhys, erg grappig'. Hij kwam mijn kant op gelopen en duwde me naar de grond. Ik kwam hard op mijn kont terecht wat goed zeer deed. 'Jezus Rhys! Doe even normaal man! Je kan toch ook gewoon vragen of ik even wil gaan zitten?!' en ik het liefst wilde ik even over mijn kont wrijven zodat de pijn wegebt maar dat ging niet want mijn polsen zaten vastgebonden. 

Strijders; Il ElensarWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu