დანა რომლითაც თემინი დავჭერი,კარგად გავასუფთავე.
ხელთათმანები გავიკეთე და ახალი,ბასრი დანა ავიღე.
ფეხის გული სპეციალურად გავიჭერი,შემდეგ მუხლებზე გადავისვი.
დანა მოშორებით გადავაგდე და თემინს გვერდით მივუწექი.
ჩემდა საბედნიეროდ თე გონზე არ იყო.
ისე დავწექი მის გვერდით თითქოს თემინი მეხუტებოდა.
ტელეფონი ავიღე ხელში და ნაძირალას დავურეკე.
თამაში იწყება..
***
ჯონი კაბინეტში ზის და საბუთებს უყურებს.
–პაკ ჯიმინი..-ჩაილაპარაკა ჯონმა და მისი ისტორიის სწავლას შეუდგა.
უცბად მისი ტელეფონი აწკრიალდა.
დაბალხმაზე შეიგინა და მობილური აიღო.
–ბ~ბატონო ჯონ-მეორე ხაზიდან ტირილის ხმა ისმოდა.
–გახლავართ?!
–მე..მე ჯიმინი ვარ,ჯონ..მიშველე-ჩახლეჩილი ხმით თქვა პაკმა.
–შენ?რა ჯანდაბაა.რა მოხდა?-შეიკურთხა ჯონმა და ქურთუკი აიღო.
–აქ..მგონი მოკვდა ჯონ..ვიღაც მოვიდა..მიშველ..-ლაპარაკის დროს ზარი გაითიშა.
ჯონი კი სახლიდან სწრაფად გავარდა,პაკის გამოგზავნილ მისამართზე წავიდა.
***
–ბატონო პაკ?-იკითხა ოთახში შესულმა გამომძიებელმა.
–აქ რა ჯანდაბა მოხდა-დაიღრიალა ჯონმა როდესაც დაინახა,ორი სხეული როგორ ცურავდა სისხლში.
–დამეხმარე გთხოვ..-ტიროდა პაკი.
–ეს ვინაა?-კითხვებს არ წყვეტდა ჯონგუკი.
–მეშინია..მგონი მკვდარიაა-ყვიროდა ქერათმიანი-მომაშორეე! მეშინია,სერიოზულად მეშინია-კანკალი დაიწყო პაკმა.
–არ შემიძლია რომ მოგიახლოვდეთ,ექსპერტიზას და სასწრაფოს უნდა დავურეკო-განერვიულებულმა ტელეფონი ამოიღო და სასურველ ნომერზე დარეკა.
–გამომიყვანე,ზედ მაწევს..მეშინია-თქო სადისტო!-ღრიალებდა პაკი.
მას მართლა ეშინოდა ასეთი რაღაცეების..
–ეს რა შარში გამხვიე-თავი გააქნია ჯონმა და პაკი უგონო სხეულს მოაშორა.
