.......ყველამ დაბლა ჩამოვიდა და სახლიდან გავედით ძალიან მინდოდა ნაყინი ამიტომ პარკში წავედით სადაც ნაყინს მივირთმევდით.......
მისვლამდე ძალიან ბევრი ვიცინეთ ფოტოები და ვიდეოები გადავიღეთ..
და მისვლისთანავე პირველი ნაყინი მე გამოვართვი ...
მე ავიღე შავ თეთრი იომაც შავთეთრი ხოლო დანარჩენებმა შავები და თეთრები....
იქვე სკამზე ჩამოვსხედით და ჭამა დავიწყეთ მე მალევე მოვრჩი მაგრამ კიდე მინდოდა.....
-იო რაღაც მინდა გთხოვო
-გისმენ პატარავ?
-ნაყინი მინდა კიდე
-კარგი დამელოდე მოგიტან
-მადლობა იო......და ჰაეროვანი კოცნა გავუგზავნე...
-აი აიღე...
-მადლობა იო
-არაფრის....
სანამ სხვები მორჩებოდნენ ნაყინის ჭამას ისევ მე მოვასწარი და კიდე მომინდაა...
-იო კიდე მინდა ნაყინი...
-გოგო ხომ არ გაგიჟდი გაცივდები
-აუუუუუ
-მომისმინე ერთიც და ვსო
-კარგი...
-დამელოდე მოგიტან
-"ერთიც და ვსო"მიბრძანა ბატონმა და უნდა დავუჯერო...
-რას ლაპარაკობ შენთვის
-არაფერს....მომეცი ნაყინი
-მაკოცე და მოგცემ
-აუუ აღარ მინდა
-ხო კაი გამომართვი..
-მადლობა
-მეტი აღარ მოითხოვო თორე სახლში წავალთ..
-კაი
ისევ სწრაფად შევჭამე ნაყინი და იოანეს ლეკვის თვალებით ვუყურებდი.
-არა მარიამ
-ერთი..
-არა გაცივდები
-აუუუ დედიკო არ მიშლიდა და შენ მიშლი
-სახლში წახვალ იცოდე
-არ წავალ
-დარწმუნებული ხარ
-კი საყვარელო
-კარგი
იოანემ ფეხზე წამოდგა და მხარზე გადამიკიდა და სახლში წამიყვანა ...
ყველანი გამოგვყვნენ უკან და იცინოდნენ თან ფოტოებს და ვიდეოებს გვიღებდნენ....
-იო დამსვი ძირს
-შენი ხმა არ გავიგო
-აუუ დამსვი თქო
-არა
-არ დამსვავ
-არა
-კარგი
-რა იყო გამიბრაზდი
-.......ხმა აღარ გავეცი რადგან მართლა გავბრაზდი
-მარი ხმა გამეცი ეხლა
-.......კიდე არ ვიღებდი ხმას უკვე ძალიან დავიღაკე ესე გადაკიდებული ამიტომ რაიმე უნდა მომეფიქრებინა რომ ჩამოვესვი........ბევრი ფიქრის შემდეგ თავი მოვიკდარუნე.....
-მარი
-მარი
-ხმა გამეცი ეხა
-მარი
-მარი მეთქი
იოანემ მხრიდან ჩამომსვა და ძირს დავეცი....
-მარი
-მარი კარგად ხარ
-ასე კარგად არასდროს ვყოფილვარ..
-სულელო როგორ შემაშინე
-არაუშავს
-რა არაუშავს გოგო ლამის გავგიჟდი
-აბა რა მექნა ძირს არ მსვავდი და თავი მოვიკდარუნე რომ ჩამოგესვი
-ესიგი ასეაა
-ხო
-გასაგებია
-რა არის გასაგები?
-სახლში რომ მივალთ მოგივლი
-რა მაქვს შენი მოსავლელი
-ენა
-უკაცრავად
-ნუ მეტლიკინები მეთქი
-კარგით ბატონო როგორც მიბრძანებთ
-მარი ნერვებს მიშლი
-აბა რა გავაკეთო
-ხმა არ ამოიღო და ისე გაუდექი გზას
-აუუუ იო მცივა
-მოდი ჩემთან ჩაგეხუტები და გაგათბობ.
ბევრი სიარულის შემდეგ სახლში ძლივს მივედით ყველანი დაღლილები ვიყავით და ოთახებში წავედით......
ხვალ ვბრუნდებოდით თბილისში და ბარგის ჩალაგება დავიწყე.....
-იოანე გთხოვ ჩაალაგე შენი ბარგი
-ეხლავე პატარავ
-რა სულელი ხარ ბარგი ეგრე უნდა ჩაალაგო
-ხო რა მოხდა
-ვის გაუგია ტანსაცმლის ჩაყრა
-მე პატარავ
-მიდი შენ დაწექი მე ჩაგილაგებ
-კარგი მოდი გაკოცო და ისე დავწვები
-კარგი გეყოს დაწექი ეხლა
-კარგი დედიკო
-ნუ ცანცარებ
-კაი ხო
....ბარგების ჩალაგების შემდეგ სააბაზანოში შევედი წყლის გადასავლებლად........
....შემდეგ პიჟამოები ჩავიცვი და დაწოლა დავაპირე რა დროსაც გარედან რაღაც ხმა მომესმა....
იოანემ მკითხა
-რისი ხმა იყო
-არ ვიცი
-მოდი აქ არ გახვიდე აივანზე მე გავალ
-კარგი ფრთხილად იყავი
-კარგი
....იოანემ გავიდა აივანზე და დაინახა პატარა კნუტი რომელიც სადღაც ერთი კვირის იქნებოდა....
-პატარავ შეხე რა ლამაზია
-ვაიმე რა საყვარელია და რა პატარა
-შენსავით
-ბატონო
-კაი არაფერი
.....მე და იომ სამზარეულოში ჩავედით და კნუტს რძე დავალევინეთ შემდეგ იქვე პატარა ყუთი ვნახეთ და იქ ჩავსვით და ჩვენს ოთახის აივანზე გავიყვანეთ შემდეგ კი დასაძინებლა დავწექით.....
.....იოანემ მომეკრო რასაც ქვია და გამჭყლიტა გამგუდა ჰაერი აღარ მყოფნიდა....
-იოანე დავიხვრჩი
-უი ბოდიში
-ვაიმე ძლივს ამოვისუნთქე
-მართლა ეგრე ძაან ჩაგეხუტე რო დაიხვრჩი
-ხოო
-კაი ბოდიში პატარავ
-კაი არაუშავს
-კაი დავიძინოთ რომ დილით ადრე გავიდეთ..
-კარგი
-ტკბილი ძილი პატარავ
-შენც ჩემო ცხოვრებავ...
