...გზად მარის არ გაუღვიძია ამიტომ ვცდილობდი მალე მივსულიყავი დანიშნულების ადგილას როგორც გავარკვიე მარის სოფელთან მოშორებით კოტეჯები იყო და მანდ წავედით რამოდენიმე დღით არავისთვის არ მითქვამს რო მარი აქ მომყივდა მხოლოდ ზუკამ და ანიმ იცოდა ჩვენი ადგილსამყოფელი...
...თავის ტკივილი მაღვიძებს და ვხდები რომ ვიღაცის მანქანაში ვარ თვალებს ვახელ და უცებ იოანე მეჩხირება თვალებში...
-აქ რას ვაკეთებ
-არაფერს
-სად მივდივართ იოანე
-მივალთ და ნახავ
-იოანე ისედაც თავი მისკდება სად მივდივართ მეთქი
-თავი იმიტო გისკდებო რო ბევრი დალიე
-შენ რა იცი
-მე რო არ მეთქვა ანისთვის ძილის წამალი ჩაუყარე მეთქი აქ არ აღმოჩნდებოდი
-რააა
-დიაქ პატარავ
-პატარას ნუ მეძახი
-რამდენი ხანია ერთად ვართ ვერ ეგუები პატარას რო გეძახი
-ვერ ვეგუები ვერა ვერა
-რატო
...და უცებ ისევ გონებას ვკარგავ...
-მარი რა დაგემართა მარი ეგეთი ხუმრობები არ მომწონს ხომ იცი
-ალბათ ისევ წამალმა იმოქმედა
.....მისვლისთანავე მარი ხელში ავიყვანე და კოტეჯისკენ წავედი შესვლისთანავე საწოლზე დავაწვინე და დაველოდე მარის გაღვიძებას.....
______________________________________
მომიტევეთ პატარა თავისთვის
ვეცდები შემდეგი თავი უფრო მალე დავდო არ დაგავიწყდეთ გამიზიაროთ თქვენი აზრი და დაავოუთოთ
