Affet || Mikayuu

-11-

Mika, sabırsızlıkla çatı katına çıkıyordu. Evden üstüne kalın bir şeyler alarak çıkmıştı. Yuu'nun ona ne diyeceğini oldukça merak ediyordu. Ne kadar ona karşı sinirli olsada yinede karşı koyamıyordu işte.

Çatıya çıktığında Yuu'yu görmesi ile sevinmiş ancak belli etmemişti.

"Neden çağırdın?"

Yuu, yüzünü Mika'ya döndükten sonra gülümsemiş ve yanına yaklaşıp elini tutmuştu heyecanla. "Anlayacaksın birazdan."

Mika oldukça heyecanlanmıştı ancak belli etmemeye çalışıyordu. Sonuçta hâlâ affetmiş değildi. Kızgın görünmeliydi.

Bir kaç dakika sonra gelen havai fişek sesleriyle irkilmiş olan Mika, yüzünü havaya dönüp izlemeye başlamıştı bu mükemmel gösteriyi. Tabi yanında ki beden sonuna kadar izlemesine izin vermemiş ve karşısına geçmişti. Tedirgin görünüyordu.

"Mika," bir şey demeden konuşmaya devam etmesini bekleyen sarışın genç parlayan gözlerle bakıyordu karşısında ki oğlana. "Lütfen bana kızma."

Mika tam neye kızmaması gerektiğini sorgulayacakken dudağına değen dudaklarla donup kalmıştı. Bir kaç dakikalığına onu öpmüş olan Yuu'yu itmemiş ancak karşılıkta verememişti.

"İlk defa birini öptüm." Mika hala konuşamıyordu. Olayın şokunu atlatmış değildi. Bunu anlayan Yuu konuşmaya devam etti.

"Normalde buraya sevgilisini getirir herkes. Ancak ben seni getirdim. Evet, sevgilim değilsin. Olmak istememenide anlıyorum. Shinoa var. Ama gerçekten onu sevdiğim için sevgili değilim. Bir zorunluluk diyelim. Şuan tam açıklayamam ancak zamanla açıklarım herhalde. Lütfen, lütfen benden daha fazla uzak durma Mika. Seni gerçekten deliler gibi seviyorum. Evet, belki aptalın önde gideni olabilirim. Belki gerizekalı olabilirim ancak bu seni sevdiğim gerçeğini değiştirmiyor. Lütfen Mika, biraz olsun düşün. Ve daha sonrasında bana cevap ver. Bekliyor olacağım. Seni seviyorum."

Tekrardan Mika'nın dudağına ufak bir öpücük konduran Yuu, Mika bir şey diyemeden uzaklaşmıştı oradan. Gerisinde yalnızca düşüncelere boğulmuş olan bir Mikaela bırakmıştı.