Hayatta hepimizin dönemleri var. Giriş-Gelişme-Sonuç olarak ayrılıyor dönemlerimiz. Giriş bizim dünyaya gelişimizden 10'lu yaşlarımızın sonuna kadar -bence- gelişme üniversite bittikten ve evlenip çocuk yaptığımız döneme kadar yani 20 den 40'a kadar. Sonuç ise başı belli olan ama sonu belli olmayan döneme denir yani ölüme kadar.
Anne karnındayken aslında ne yaptığımızı bilirmişiz ama hiç birini hatırlamayız aynı çocukluğumuzda ki hatıraların silik olması gibi. İsterdim hatırlamayı o zamanlarımı gerçi hangimiz istemezdik ki. Meğer en mutlu olduğumuz an o anlarımızmış bizim.
Konuşmak, yürümek ve tuvalete gitmek gibi eğitimler ne kolaymış. Eğitimler yaş büyüdükçe zorlaşmaya başladı okuma-yazma, ödev yapma gibi ama bunlar ders bakımından asıl işin davranış eğitimleri var bir de. Öyle oturma, terbiyeli konuş, büyüklerin eli öpülür ve daha sayamayacağım trilyonca şey. Hepimiz bu konularda eğitim aldık ama bir cinsellik anlamında bizi aydınlatmadılar. Niye? Ayıp diye mi yoksa utandıkları için mi? Oysa Ozan Güven'in de dediği gibi bu insanlar cinsellik olmadan nasıl ürüyorlar? Kimse merak etmedi mi 7-8 yaşında ben nasıl dünyaya geldim diye? Hangimiz cinselliği doğru yoldan öğrendi? Ben orta okulda sınıftaki bir kızdan duymuştum bunu ve öyle iğrenç bir şekilde anlattı ki kendime iğrenerek bakmıştım.
Ergenlik başlı başına bir olay zaten. Hangimiz isyan etmedik veya aşk acısından ağlayıp kendimizi yıpratmadık. Şahsen aşk kısmı bana uymuyor hiç o kadar aşık olmadım birine. Lisede birini çok sevdim ama onun da pek olacak yanı yoktu zaten.
10'lu yaşlar artık bir şeylerin bilincine varma zamanları. İlkokuldan ortaokula oradan liseye girmek için girilen sınavlar geleceğini belirleyen bir lise döneminden sonra üniversiteye geçiş zamanları. İlkokulda çok sevdiğim bir arkadaş grubum vardı ortaokulda o grup devam etti ama lisede artık yollarımız ayrıldı. Lisede 2. senemde okul değiştirdim çeşitli nedenlerimden dolayı. Lisede o kadar utangaç olmama rağmen sınıf öğretmeni beni sınıf başkanı yaptı. 3 yıl daha bunu devam ettim. O sıralarda utangaçlığım bir nebze olsun azalmış sosyalleşmeye başlamıştım. Sınıftaki tüm arkadaşlarımı severdim hala severim. Ama zaman ama benim yüzünden görüşemez olduk. Kimi üniversiteye gitti kimi işlerde çalışıyorlar ama bir gün birlikte olursak yine eskisi gibi olacağımızı da iyi biliyorum...
