Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*Y/N bakış açısı*
Olayın üzerinden birkaç gün geçmişti ve Harry Potter hâlâ hastanede Madam Pomfrey tarafından bakılıyordu. Harry ağır yaralanmıştı ama taşı kimin çalmaya çalıştığını başarılı bir şekilde öğrenmişti. O ana kadar tamamen masum görünen kekeme Profesör Quirrel'den başkası değildi. İyi haber, Profesör Snape'in suçlu olmamasıydı, bu onları çok şaşırttı.
O sabah Hermione, Ron ve ben kahvaltıya giden geniş koridorda yürürken birbirimizle sohbet ediyorduk. Ancak, merdivene vardığımızda durduk, Harry'nin korkuluktan eğildiğini ve mutlu bir şekilde bize el salladığını görmek için yukarı baktık.
Harry!" diye bağırdım çocuğa gülümseyerek. "İyileştin mi"!!?
"Evet, daha bu sabah taburcu oldum," diye yanıtladı Potter. "İyi misiniz çocuklar?"
İç çektim ve başımı salladım, "Evet, şimdi daha iyiyiz. Seni gerçekten özledik, Harry."
"Ben de sizi özledim." Cevap verdi, merdivenlerden inip bize doğru yürüdü.
Bu arada, Snape olmadığını söylemiştim," diye başladım onu hafifçe azarlayarak. "Beni daha sık dinlemeye başlamalısın."
"Belki bir gün yaparım." Dedi ve güldü
_________________________
Büyük Salon'da bir koltuğa oturup atmosfere baktım. Slytherin binasını gururla andıran bir yılanın sembolü olan yeşil pankartlarla yoğun bir şekilde dekore edilmişti.
Profesör Dumbledore kürsüde dururken, odanın ön tarafında oturan Profesör McGonagall çatalını kaldırdı ve bardağının kenarına hafifçe vurarak sessizliği işaret etti. Tüm Büyük Salon sessizliğe büründü, öğrenciler gözlerini yukarı kaydırırken konuşmalarına ara verdiler.
"Bir yıl daha gitti..." Dumbledore dört masaya bakarak başladı. "Şimdi, anladığım kadarıyla ev sahibi kupanın ödüllendirilmesi gerekiyor ve puanlar şu şekilde."
Dumbledore "Dördüncü sırada, 312 puanla Gryffindor" sözlerini söylerken başımı öne eğip iç çektim.
Tüm Gryffindor masasının yüzlerinde üzgün ifadeler vardı, birbirlerine utançla bakıyorlardı. Son sırada yer almak Gryffindor'dan son derece farklıydı, bu yüzden öğrenciler bu yılki performanslarından tam olarak heyecanlanmadılar. Gözlerim Slytherin masasına kayarken, Draco Malfoy ve arkadaşlarının sessizce gülerken bizi işaret ettiğini fark ettim.
Gözlerimi devirerek odanın önüne döndüm ve Dumbledore'un geri kalan puanları vermesini dinledim, "Üçüncü sırada, 352 puanla Hufflepuff. İkinci sırada, 426 puanla Ravenclaw. Ve son olarak, 472 puanla birinci sırada Slytherin Binası."
Yavaşça alkışladım, Slytherin'lerin kahkaha ve tezahüratla kükremesini izledim.
"Evet, evet, aferin Slytherin, aferin." Dumbledore onları tebrik ediyor. "Ancak, son olaylar dikkate alınmalıdır."
