Yoğun bakım odasından çıktıktan sonra bir kenara oturup düşünmeye başladım, artik icim daha rahattı onu birkez daha görüp ona yaklaşmak bile benim icin cok büyüktür mutluluktu. Bir anda doktorların koşuşturması ile irkildim. Hepsi Jason'ın yanına giriyordu. Sonunda korktuğumuz şey olmusmuydu? Jason, ölmüş müydü?
Doktor çıktığında yanına gittim "ne oldu?" dedim. Doktor anlayamadığım bir neşeye "Tebrik ederim, Jason sonunda uyandı." dedi. "Peki onu görebilecek miyiz?" dedim. Doktor ise "Su an sadece aile fertleri hastayı görebilir. O yuzden isterseniz ailesini siz arayın." dedi. Telefonu elime alır almaz John'u aradım. "John" nefes nefeseydim "Jason uyandı sadece ailesi yanına girebilirlermis." John ise "Hemen geliyoruz." diye cevap verdi. 10 dakika sonra John geldi ve "Jason nere-de?" diye sordu. odayı gösterdiğim zaman içeriye girdler. Bir sure sonra John hem üzgün Hemde mutlu bir sekilde yanıma geldi ve "Rachel cok uzgunum." dedi bende korkuyla "Ne oldu?" diye sordum. John hayatım boyunca duymak istemeyeceğim seyler söyledi. "Rachel Josan son 2 yılı hatırlamıyor. Seni, benim gittiğimi bile hatirlamiyor." dedi.
