Selam minik cadım. Umarım güzel bir gün geçiriyorsundur.
Oy ve yorumlarını bekliyor olacağım.
Keyifle oku <3
Şarkı:Epica-Sirens
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gerçekte o bir duvardı ve ben hayalet olmadığım için duvarların içinden geçemezdim.
Khandar için her zaman duvarların ardındaki kız olacaktım. Birbirimizin dünyasında diğeri için yer yoktu. Bunu dün gece çok net bir şekilde göstermişti. Üstüne üstlük zebanime söz verdiği kurbanı da getirmemişti. Sözünü tutmamıştı ve zebanim... Öfkeleniyordu.
"Beni duymadığını biliyorum çünkü dinlemiyorsun."
Samuel, kibar parmaklarını gözlerimin önünde şıklatınca içine düştüğüm hayal âleminden sıyrılarak ana döndüm. Khandar'dan ya da herhangi bir olası kurbandan iz olmayınca Sam'e söz verdiğim buluşmaya gelmiştim. Khandar'a söylediğim gibi, yaşamam gereken bir hayat vardı. Gözyaşı döküp sızlanarak kaybedebilecek tek bir dakikam yoktu, her şey yokuş aşağı giderse zaten... Dünyadan toz olup gidecektim işte.
"Dinliyorum," dedim Sam ellerini hala sallarken. "Gerçekten dinliyorum sadece çok fazla..."
Sırıttı. "Evet, şimdi de geveze olduğumu düşünüyorsun," dedi hala sırıtırken. Ben kendimi savunmak için dudaklarımı araladığımda ise gülümsemesi büsbütün suratına yayıldı.
"Bu arada güzel görünüyorsun," dedi altın saçlı çocuk başındaki şapkayı çıkarıp ağır adımlarla yanıma yaklaşırken. Teşekkür etmek için bakışlarımı kaldırdığımda gözlerim kafasını çevreleyen şapkasına kaydı. Normalde, şapka takan erkeklerin komik görünmesini beklerdim. Oysa Sam, gayet düzgün görünmeyi başararak bu tezimi çürütmüştü.
"Neden şapkama ölü bir fareymiş gibi bakıyorsun?" diye sordu bu kez. Aman Tanrım espri de yapabiliyordu, bunu Rue'ya söylemem gerekiyordu. Rue'nun ona anlattığımda vereceği tepkiyi hayal edip sırıtırken çantamı sağ tarafımdan soluma aldım. "Daha önce erkeklerin şapka taktıklarını görmemiştim. En azından pek dikkat etmedim."
Sam, ince kemik çerçeveli gözlüğünü çıkarıp şaşkınlıktan kocaman olan gözlerini görmemi sağladı. "Şaka yapıyorsun. Sen hiç film falan izlemiyor musun?" Rahatsız edici bir utanç göğsüme otururken gözlerimi ondan kaçırarak parka bakmaya çalıştım. Belki köpeklerini gezdiren insanlara ya da banklarda sanki kimse onların farkında değilmiş gibi düşünüp delice yiyişen gençlere bakarsam utanmamı saklayabilirdim. Sanki asosyalliğim kilometrelerce öteden fark edilmezmiş gibi.
"Üzgünüm seni kırmak istemedim," dedi Sam elimdeki büyük çantaya uzanırken. Bir an için yavaş çekimde eğilerek parmaklarını parmaklarıma sürtmesini izledim. Birkaç saniye sonrasında çantanın sapını bırakmış, şaşkınlıkla elimi çekmeyi unutmuş halde öylece duruyordum.
