PROLOGUE

86 17 9
                                    

This story is a fan-fiction story about Sir Carlo Lopez Katigbak and Miss Regine Velasquez Alcasid also known as GarGine.
 
 
 
DISCLAIMER:This is a work of fiction.Busineses,Place and Incident are either the product of the Author's Imagination or used in a fictitous Manner.Any resemblace to actual person living or dead,actual event is purely coincidental.
 
 
 
Please,this story contains, sensitive and mature themes.
 

***

 
"Bakit,nasaan ka ba?"
 
 

Dinig kong boses ng asawa ko.Napatigil muna ako.
 
 
 
"Love,hindi naman kita mapupuntahan diyan.Nasa Baguio ako kasama ang mga bata...Nope,kaming tatlo lang,nasa LNU si Reg...Oo nga 'di ba?"
 
 
 
I didn't expect that, after we did,nagawa niya pa rin ang tawagan ang kabit niya.
 
 
 
Nasasaktan na ako.Parausan niya lang ba ako?
 
 
 
Nagpatuloy ako sa pag-akyat.The moment he saw me,he was stunned at binaba agad ang cellphone niya.
 
 
 
Matapos ko siyang ipaglaban sa anak niya? Matapos kong ayusin ang problema niya? Matapos niyang sabihin sa akin na mahal niya ako. Ito ang madadatnan ko?
 
 
 
"Oh,Hon,kanina ka pa ba nagising?"he asked me,I bitterly smiled"You seems quite, problem?"
 
 
 
"Wala naman."I respond"May kausap ka?Sino 'yan?"subukan mong magsinungaling and after that, don't expect na paniniwalaan pa kita lagi.
 
 
 
"Ah.."he positively said"Sa barko lang,Hon."
 
 
 
Sinungaling!
 
 
 
"Ahm, ano'ng sabi?" I pretend to be okay.
 
 
 
"Kailangan daw ako bukas e."edi puntahan mo 'yang kabit mo at mag landian kayo ng mag landian sa barko!
 
 
 
"Ah,okay."but actually, I'm not okay

 
Napaka-hirap magpanggap.
 
 
 
"Sunod ka na lang ha?Una na ako?"walang emosyon kong sabi but still managed my smile,just a fake smile.
 
 

Tumalikod na ako ng maramdaman kong hinila niya ang kamay ko.Saktong hila niya ay diretcho agad ang palad ko sa pisngi niya.

 

Isang butil ng luha ang inilabas ng mata ko.
 
 
 
"Ano ba talaga ang ginawa ko sa'yo para paulit-ulit mo akong saktan?"mariin kong sabi at winisik ang kamay niya.

  

"Hon,what are you talking about—"
 
 
 
"Kung lolokohin mo ako ng paulit - ulit,pwede ba 'wag 'yung harapan-harapan?Pwede ba 'pag naka talikod na ako?Binabastos niyo ko e,sa pamamamahay pa ng mga magulang ko.Nakakahiya ka."I managed not to raise my voice.
 
 
 
I don't know kung nararamdaman niya ba ang nararamdaman ko,'yung niloloko.
 
  
  
Sana alam niya kung gaano kasakit ang nararamdaman ko sa mga ginagawa niya.

Family HistoryTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon