Puhon

Chapter 9

Chapter 9

"Hoy, ang daya nito!" Ida hissed.

Last day of intramural meet, wala nang masyadong ginagawa bukod sa hinihintay nalang ang awardings mamayang hapon.

I stayed in our office at sumama si Ida sakin dahil na bored siya sa room ayaw niya rin mag lakad lakad.

"Ikaw nga d'yan oh." Balik ni Dani sakanya.

They are playing "sos" yung iko-connect ang tatlong letters at kailangan mabuo ang three letters bago ka maka score. Silang dalawa lang ni Dani ang naglalaro peru ang ingay nila kaya nakikinuod nalang kami.

"Glenn? tulong dito." tawag niya kay Glenniel na prente lang naka upo sa sofa. Nakikisilip din ito kanina.

Tumayo ito at lumapit. "Tingin nga."

Pumunta siya sa likod namin ni Ida. Naramdaman ko ng kunti ang katawan niya sa balikat ko dahil lumapit siya kunti.

I can feel the heat in my cheeks and my heart started to race. Ang lapit niya!

"Ehem..." I cleared my throat, pasimpleng lumingon sa kabilang side. My heart... well, hindi naman siya gano'n kabilis ang tibok peru lagpas sa normal beating.

"Ewan, 'di ko alam." natatawang sabi niya. Ida frowned.

Sa tagal niyang tumingin sa papel iyon lang ang sinabi niya. I laughed in my head.

Umalis din siya sa likod namin at bumalik sa sofa. I'm trying my best not to look at him peru hinihila niya talaga ang mga mata ko.

I excuse myself at naghahanap nalang ng available na libro para basahin.

I'm in the middle of my reading when I heard a familiar voice outside. Mula sa libro ay nag angat ako ng tingin para kompirmahin kung sino iyon at hindi nga ako nagkamali.

Magkausap si Glenniel at Ricel and he looks like he's in the hurry. May malaking bookshelf sa tabi ko, siguro hindi niya ako kita at nakasandal pa ako sa upuan ko.

When I left him last night nakailang tawag siya sakin peru kahit ni isa wala akong sinagot. I don't know... wala lang talaga akong gana until I feel guilty kaya nagtext nalang ako kay Roena na naka uwi na ako.

Hindi na rin siya tumawag siguro sinabihan siya na umuwi na ako.

I waited until lunch came. For the two consecutive days ngayon lang walang Ricel na sumama sa lunch namin.

Of course may lunch date sila ano ba naman iyan Cid.

"Saan si Ry?" tanong ni Roena sa boyfriend.

I don't want to hear the answer at the same time gusto ko malaman kung sinabi niya ba kina Terrence.

"I don't know, may pupuntahan daw." he said.

That's it! No need to go into details.

"Saan daw Cid?" nagulat ako sa tanong ni Terrence.

"Huh?!" ramdam kong malapit na mag isang linya ang kilay ko. "Hindi ko alam."

Kayo ang magkaibigan sa akin mo tinatanong.

"Bigla mo kaming iniwan kagabi." singit ni Roena.

I look at her then rolled my eyes after. "Napagod ako."

"Magkausap pa daw kayo ni Ry, bigla kang umalis. Nag alala iyong tao." she continued.

Tumingin ako kay Ida na tahimik lang, nakikinig lang.

"Sos! Parang di kayo sanay."

"Kami sanay na bigla kang nawawala peru iyon hindi."

"Edi masanay siya." I shrugged my shoulder. Nag eye to eye parin kami ni Ida.