Azabın Kucağı

~2~

Medya Yone'nin haliii
Çok sexy-

Ehm neyse Oy ve Yorum yapmayı unutmayın canlarımmm!!

Evt bölüm geç geldi çünkü stajdan pek vaktim olamadı... Eve de yorgun geldiğim için yazamadım bir türlü affola...

~~~~~~~~

"Elimizdeki bilgilere bakarsak bu İblis oldukça aç ve vahşi. Yeni dönüştürülmüş var sayıyorum efendim." kadın elindeki notları masaya koyup adama doğru uzattı. Adam dikkatle notları incelemeye başladı.

"Biliyorsun ki, yeni dönüşüm geçiren iblisler çok iz bırakıyor. Her yere kokusunu sindirmiş salak. Bulması kolay olur." Adam, bu söylediğine hafif gülüp kılıçlarını düzeltti. "Tamamdır, ben devriye gezeceğim. Tuhaf bir şey görürsem müdahele eder ve buraya hızla haber yollarım."

"Tamam Efendim." kadın hafifçe öne doğru eğilip notları toplamaya başladı. Adam çadırdan çıkıp gün ışığına baktı ve gözlüklerini taktı. "Pekâlâ..." diye mırıldandı ve daha önceden yaslandığı binaya baktı.

"Müzik camiasımdan olduğumu söylememiştim." O an kız gözlüklerini hafifçe indirip alttan bakmıştı adama. Kızın gözlerinde tuhaf bir şey vardı, sanki yılan gibi bakıyordu... Avını mideye indirmek isteyen türden bir Yılan.

Düşüncelerinden kurtulmak için kafasını sağa sola salladı adam.

Cinayetin işlendiği yere doğru yürüyüp kan izlerine baktı. Emin adımlarla o tarafa doğru yürüdü ve yere eğildi. Pıhtılaşmış ve kurumuş kana dokunup gözlerini yumdu. Gölgeler, zihninde şekil alıp insanların; çığlıklarını ve çaresizliğini göstermişti adama. "Zavallı fani ruhlar." diyerek ayağa kalktı ve oradan uzaklaştı...

Arabasından inip ormanlık alana bakındı. "Pekâlâ," diyerek kapıyı kapattı ve kilitleyip yürümeye başladı. Bastığı kuru yaprak, çimen ve cırcır böcekleri sesi kulağını doldurmuştu. Biraz zaman sonra bir göletin başına gelmişti. Kafasını kaldırıp, karşı taraftaki eve baktı. Biraz yıkık dökük dursa da ayakta ve sağlam bir şekilde duruyordu ev. Göletin etrafından dolaşıp evin oraya doğru geldi. Kapıyı yavaşça ittirip içeriye girdi. Şömine başında oturmuş kişiyi görünce hafif gülümsedi ve kapıyı kapatıp içeriye doğru yürüdü.

"Seni görmek ne hoş Evelynn..." dedi bir ses.

"Seni de öyle Nocturne."

"Ne için geldin?" Kadın yavaşça adamın yanına geldi ve koltuğa oturdu. "Sadece merak."

"Sen beni hiç merak etmezsin."

"Bu sefer ettim." Nocturne yavaşça ayağa kalkıp Evelynn'e doğru yaklaştı ve üzerine eğildi. "Söyle." dedi birçok sesle konuşurken.

"Bedenini insan şekline sokabilmene şaşırdım doğrusu." Evelynn gülümseyip elini kaldırdı ve yanağına doğru dokundu adamın. "Baya gerçekçi."

"Sadece kollarımı katılaştırabiliyordum. Artık tüm bedenimi kontrol edebiliyorum. Ne için gelmiştin?"

"Lafı uzatmayacağım Nocturne, bir insanı; iblise dönüştürmüşsün, o salak insan da iz bırakmış. Seni bulabilirler."

"Ben mi?" Adam gülerek geri çekildi ve uzaklaştı Evelynn'den. "Sanmıyorum, benim için avcılar aşırı kolay. Senin için... Zordur. Ama insanlarla beraber yaşıyorsun sonuçta, başlarına bir şey gelebilir ne dersin... Hmm?" İmalı gözlerle Evelynn'e baktı Nocturne.

"Pislik..." dedi dişlerinin arasından kadın. Ayağa kalkıp, "Boşversene." dedi. "İstersen geber git. Umrumda değil."

"Yo... yo... yo... Evelynn~" evin içi bir anda kararmaya başlamıştı tam o anda. "Hiçbir yere gitmiyorsun."

"Tahmin etmeliydim..." diye mırıldandı Evelynn. "Beni burada mı tutacaksın?"

"Hmm... Belki."

"O kadar kolay olacağını sana kim söyledi?" Ellerini iki yana açıp dudaklarına bir sırıtış yerleştirdi. "Zorlanacaksın."

"Görürüz Nocturne..."

-4 saat sonra-

Televizyonu açıp koltuğa oturdu. "Akşam olmak üzere." dedi kız salona doğru yürürken. "Geç kalmasalar bari."

"Akali geç kalmaz ama Evelynn için aynı şeyi söyleyemem."

"Aradın mı?"

"Hayır.

"Niye aramadın ki Ahri?"

"Sen aradın sandım?" Koltuğa oturan kız iç çekip telefonu eline aldı ve rehbere girdi. "Sen Akali'yi ara, ben Evelynn'i ararım." Tilki kız kafasını sallayıp telefondan Akali'yi aradı ve mutfağa doğru yürümeye başladı.

"Kesin yine bardasın Eve." Telefonu çaldırıp kulağına dayadı ve televizyona baktı.

"Yetkililer ormanlık alanda bulduğu ceset karşısında şok oldu! Aldığımız bilgilere göre kurban 25 lerinde bir kadın. Vücudu parçalanmış ve yenmiş..."

"Aman tanrım..."

"Kai'Sa! Akali bugün orada kalacakmış Evelynn'den haber ne-" kız olduğu yerde durup televizyona baktı. "Bu araba..."

"Evelynn'in." Kai'Sa endişeyle Ahri'ye döndü.

"Plakasız araç elde edilen bilgilere göre E. M. Johnson isimli birisine ait. Dedektifler ve polisler halen araştırıyor."

"Öyleyse Eve yaşıyor..." Ahri derin bir nefes alıp Kai'Sa ya baktı. "Onu bulmamız lazım."

"Ama nasıl ki? Kimseye güvenemeyiz Ahri, ya Evelynn'in iblis olduğunu anlarlar ise?"

"Haklısın..." dedi elini çenesine koyarak Ahri. "Bir fikrim var, lakin pek faydalı olacağını sanmıyorum." Ahri yavaşça gözlerini yere dikti. "Reddetme olasılığı var."

"Yinede deneyelim. Kime gideceğiz?" Kai'Sa merakla ayağa kalktı ve Ahri'ye yaklaştı.

"Thresh." dedi Ahri emin bir şekilde ve gözlerini Kai'Sa'ya doğru dikti. "Ne..."

~~~~~~

Yazım hatası varsa çok üzgünüm, söyleyin düzeltirimmmm kontrol edemedim.

Olaylar hızlı gidiyo gibi biraz-

Neyse Oy ve Yorum yapmayı unutmayınnn baii~