THE SWAN//RANPOE//

high enough

Dansımızın uyumu
Müziklerin uyumu ile harmanlanmıştı.
Ve işte o gece
Sana bağlandığım geceydi
--------------------------------------------------------------

Duştan çıktığımda onu aramadığımı hatırladım.

Çok önemli bir mesele değildi ama içimde aramam gerektiğine dair bir his vardı.

Telefona doğru gittim ve numarayı çevirdim, ahizeyi kulağıma götürdüm ve 10 saniye belki 15 saniye kadar sonra aramanın cevaplandığını belirten ses geldi.

Arkadan hafif bir piano sesi geliyordu;

"Merhaba dedektif"

Sesin sahibini iyi tanıyordum.

"Selam osamu"

"Dün gece seni sevdiceğinden ayırdığım için özür dilerim"

"Dazai."

"Tamam tamam sustum! Ama edgar ile çok iyi anlaştınız gibime gelmişti."

"Tanrı aşkına hem nakahara nerde sen onla ilgilen, ayrıca osamu bu numarada neyin nesi"

"Doğru o konu açılmışken edgarın numarası bu"

"Sen niye açıyorsun o zaman"

"Onun mu açmasını istiyordun yoksa"

"Tamam gerçekten seninle uğraşamayacağım ne söylemek istiyorsan söyle kapatıcağım yoksa"

"Edgar ile iyi anlaştığınızı görünce numarasını bıraktım ve onun ofisindeydim toplantıya girmek zorunda kaldığı için telefonuna ben baktım ve bum sen açtın daha sonra ararsın konuşursun"

"Tüm derdin buysa izin günümü kullanıp senden bir gün olsun kurtulmak istiyorum"

"Görüşürüz dedektif!!"

"Görüşürüz osamu"

İç çekip telefonu kapattım. Gene neler çeviriyordu bu aptal?

Boşverdim bir günde olsa beynimi dinlendirmek istiyordum.

Osamunun Edgar olarak bahsettiği büyük ihtimalle rakunlu adamın olan numarayı üzerine rakun yazarak numaraların yazılı olduğu panoya astım.

.

.

.

.

Normalde poé açıcaktı telefonu ama dedim ki neden şerefsizlik yapmıyorum sygwdjhsbdjwh. Özür dilerim ve görüşürüzz.