Verboden Liefde...

1.

POV. Merina.

Vrolijk plof ik naast Alex en Rose op de bank. We waren net met zijn drieën een stuk wezen rennen in het bos en het voelde geweldig! Nu zitten we uit te puffen op de bank met alle drie een groot glas cola voor onze neus. Ik kijk naar Rose en moet lachen als ze allemaal blaadjes uit haar haar vist. Alex staart een beetje afwezig voor zich uit en neemt af en toe een slok van zijn cola. Wat hou ik toch van deze twee, ik ken ze al heel mijn leven, we zijn samen opgegroeit. Ik had me geen betere beste vrienden kunnen wensen!

Rose en Alex zijn net weg, het is nu half 5 en mijn ouders zouden zo wel thuis komen. Mijn vader is de Alpha van de roedel, ik word zijn opvolgster, want ik ben zijn enige dochter, binnekort gaan mijn ouders andere roedels af om de perfecte "mate" voor mij te vinden. Maar dat wil ik eigenlijk helemaal niet, ik wil mijn eigen mate vinden zoals het hoort. Dat hadden mijn ouders ook gedaan dus waarom mag ik dat niet? Waarschijnlijk omdat ik al 17 ben en nog steeds geen mate heb gevonden, en mijn vader word al redelijk oud dus ik zou snel een mate moeten hebben. Caylee, mijn wolf, huilt. Ze had, net als ik, graag een mate gehad, maarja het mag niet zo zijn. Ik word uit mijn gedachtes gehaald door een deur die dicht gaat, mijn ouders zijn thuis. "Hey mam, hey pap!" Zeg ik vrolijk als ik ze zie en geef ze een knuffel, iets wat ik altijd doe als ik ze zie. Ze knuffelen me vrolijk terug. Mijn moeder gaat naar de keuken om avond eten te maken en mijn vader gaat naar boven om te douchen. Even later zitten we druk pratend te eten.

POV. Nathan.

"Doei." Zeg ik tegen het meisje en gooi de deur voor haar neus dicht. Ik weet niet eens hoe ze heet en zo goed was ze nou ook weer niet. Eigenlijk moet ik toch echt opzoek gaan naar een soulmate maar ik kan er nergens een vinden. Alleen maar hopeloze vrouwen. Niks voor mij. Ijsberend loop ik door de kamer, er moet iemand voor mij zijn dat kan niet anders. Ik zoek al 130 jaar naar haar dus het mag best wel tijd worden dat ze tevoorschijn komt. Ik denk dat ik maar moet gaan rond trekken, richting de bossen misschien. Misschien vind ik haar daar wel.

Een paar dagen later ga ik dan toch echt op reis, op naar de bossen. Zoveel hoop om mijn soulmate te vinden. Ik moet alleen uitkijken voor weerwolven. Ik heb geen zin om mijn grootste vijand tegen te komen en te moeten vechten ermee. Niet dat ik bang ben om dood te gaan integen deel. Ik heb gewoon geen zin om moeilijk te doen en een weerwolf te doden. Maarja de kans is klein dat ik dat zou moeten, plus ik ben toch sneller dan de wolven.

Ik besluit om naar het bos te gaan van de MoonRise roedel, want hun bos is het grootse bos dat hier in de buurt is en ik heb niet echt veel zin om ver te reizen.

Op avontuur dan maar!